dinsdag 24 september 2013

Helle Helle – Naar de honden


Ik hou van de sfeer in Scandinavische boeken en films. Maar niet alles wat Deens is, is meteen geweldig. Helle Helle is een bekende Deense schrijfster. Ik kende haar tot voor kort niet. Haar boeken liggen voor bijna niets bij de Slegte. Naar de honden is een korte roman: een vrouw verlaat haar man en belandt met de bus in een verlaten kuststreek. Zij wordt uitgenodigd door een stel (John en Putte) en trekt bij hen in. Zij heeft contact met een paar buren en familieleden. Regelmatig  liegt ze of houdt informatie achter. 

Als lezer heb je voortdurend het gevoel dat er iets ergs staat te gebeuren. Het boek heeft spanning, maar is niet best geschreven. Ik vermoed dat het een slechte vertaling is. De achterflap heeft het over een geheimzinnig verhaal dat langzaam wordt onthuld. Die onthulling is overdreven. Ik viel er althans niet van achterover. De titel slaat op twee honden van een oom, die door de vrouw worden gevoerd en uitgelaten. Eén hond gaat dood.

Geen opmerkingen: