Na mijn recente eerste kennismaking met het werk van
Léautaud, heb ik meer boeken van hem verzameld. Dit dagboek is een selectie van
het duizenden pagina’s tellende literaire dagboek. Daarnaast bestaat er een
zgn. particulier dagboek, waarin het waarschijnlijk wat schunniger aan toegaat.
De onderwerpen waar Léautaud over schrijft zijn constant: zijn
katten en andere huisdieren, het schrijverschap, zijn dagelijkse werk bij de
uitgeverij en zijn liefdes. Het laatste onderwerp komt hier niet eens zoveel
aan bod. Ik denk dat hij dat bewaarde voor zijn particuliere dagboek. Madam
Cayssac – zijn grote liefde - komt even voorbij. Hij ontmoet haar bij de
dierenbescherming en gaat af en toe bij haar en haar man dineren.
Naast deze bekende onderwerpen mijmert en klaagt hij
voortdurend over zijn eigen leven en de onvermijdelijke dood. Belangrijke
historisch gebeurtenissen lijken aan hem voorbij te gaan. De Eerste
wereldoorlog vermeldt hij kort om zijn
afkeur uit te spreken over mensen die zich aanmelden voor het leger. Hij zegt
er verder praktisch niets over
Een samenvatting van het dagboek is niet te geven. Het beste
is het hem te citeren:
“Ik weet niet wat er terecht zal komen van dat goede leven
van mij, maar ik kan nooit met iemand kennis maken of ik denk meteen aan het
gezicht dat ik zal moeten trekken als ik achter zijn begrafenis aan loop.”
“Gevoel, affectie, bezittingen, hoe weinig ook, het is
allemaal een vorm van slavernij.”
“Eerlijkheid is goed tegenover jezelf. Tegenover iemand
anders is het volkomen nutteloos en meestal nog stom en onhandig .”
“Geestelijk leven bestaat toch alleen maar bij de gratie van
de eenzaamheid.”
Een vrolijke snuiter was Paul Léautaud niet bepaald. In het
nawoord schrijft samensteller en vertaler Kockelkoren terecht dat het schrijven
hem meer genoegen verschafte dan het beleven.
Tot slot is het altijd leuk nieuwe woorden tegen te komen.
In dit dagboek las ik het woord scheuken. Ik had er nog nooit van gehoord. Het
betekent: ergens tegenaan schurken. Ik trof in hetzelfde woordenboek het woord
scheuk aan. Een scheuk is een ontuchtige vrouw, een mooi woord.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten