zaterdag 28 september 2013

Paul Leautaud – Literair dagboek 1893-1921


Na mijn recente eerste kennismaking met het werk van Léautaud, heb ik meer boeken van hem verzameld. Dit dagboek is een selectie van het duizenden pagina’s tellende literaire dagboek. Daarnaast bestaat er een zgn. particulier dagboek, waarin het waarschijnlijk wat schunniger aan toegaat.


De onderwerpen waar Léautaud over schrijft zijn constant: zijn katten en andere huisdieren, het schrijverschap, zijn dagelijkse werk bij de uitgeverij en zijn liefdes. Het laatste onderwerp komt hier niet eens zoveel aan bod. Ik denk dat hij dat bewaarde voor zijn particuliere dagboek. Madam Cayssac – zijn grote liefde - komt even voorbij. Hij ontmoet haar bij de dierenbescherming en gaat af en toe bij haar en haar man dineren.

Naast deze bekende onderwerpen mijmert en klaagt hij voortdurend over zijn eigen leven en de onvermijdelijke dood. Belangrijke historisch gebeurtenissen lijken aan hem voorbij te gaan. De Eerste wereldoorlog  vermeldt hij kort om zijn afkeur uit te spreken over mensen die zich aanmelden voor het leger. Hij zegt er verder praktisch niets over

Een samenvatting van het dagboek is niet te geven. Het beste is het hem te citeren:
“Ik weet niet wat er terecht zal komen van dat goede leven van mij, maar ik kan nooit met iemand kennis maken of ik denk meteen aan het gezicht dat ik zal moeten trekken als ik achter zijn begrafenis aan loop.”
“Gevoel, affectie, bezittingen, hoe weinig ook, het is allemaal een vorm van slavernij.”
“Eerlijkheid is goed tegenover jezelf. Tegenover iemand anders is het volkomen nutteloos en meestal nog stom en onhandig .”

“Geestelijk leven bestaat toch alleen maar bij de gratie van de eenzaamheid.”
Een vrolijke snuiter was Paul Léautaud niet bepaald. In het nawoord schrijft samensteller en vertaler Kockelkoren terecht dat het schrijven hem meer genoegen verschafte dan het beleven.

Tot slot is het altijd leuk nieuwe woorden tegen te komen. In dit dagboek las ik het woord scheuken. Ik had er nog nooit van gehoord. Het betekent: ergens tegenaan schurken. Ik trof in hetzelfde woordenboek het woord scheuk aan. Een scheuk is een ontuchtige vrouw, een mooi woord.

Geen opmerkingen: