Deze Bernlef werd onlangs besproken door de Rijnmond
Leesclub in het programma Vraag het de bieb. ‘De een zijn dood’ is het verhaal
over een erfenis. Wim Terlinde is specialist in het terugvinden van familieleden
van overledenen om hen te verblijden met
de nalatenschap. Het is een thrillerachtig verhaal, inclusief moord en bedrog.
Terlinde is op zoek naar het nichtje van de overleden uitgever Roderick Vos en
vindt deze in een inrichting in Schotland. Hij broedt een plan uit om de erfenis
achterover te drukken. Gelukkig had ik
de achterflap niet goed gelezen en wist niet dat dit stond te gebeuren. Jammer als je hem wel gelezen hebt.
In het eerste deel is het verhaal geschreven vanuit het
perspectief van deze Terlinde. In de volgende delen verschuift het perspectief naar zijn vrouwelijke
bondgenoot, het nichtje en tenslotte een politieman uit Schotland.
‘De een zijn dood’ is redelijk spannend, maar ik stoorde mij
nogal aan het te veel aan overbodige informatie. Als Terlinde naar Hengelo
rijdt vindt Bernlef het nodig te vermelden dat hij op A1 de afslag Gorssel naar
Bathmen neemt. Bij een boek van de uitgeverij van Vos wordt de exacte oplage
aangegeven. Je komt te weten hoe laat hij welke trein neemt, waar overstapt,
etc. Voor dit boek te veel details. Verder bevat het boek in mijn ogen wat onlogische zaken in
het speurwerk van Terlinde. Pas nadat hij verschillende mensen gesproken heeft bezoekt
hij eens het archief en ontdekt het bestaan van een nichtje van de overledene.
Waarom niet meteen thuis op internet gezocht? Ook raadpleegt Terlinde
regelmatig het telefoonboek. Helemaal stom vind ik dat hij naar Zweden
reist om erachter te komen dat Francien Vos in Schotland woont, wat rondbellen
had sneller gewerkt. Het boek is uit 2011 en speelt zich in deze tijd af.
Bernlef zal toch geen digibeet zijn?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten