woensdag 25 september 2013

Stephan Enter – Winterhanden



Stephan Enter staat op het punt om van een beginnend schrijver een prijswinnend schrijver te worden met zijn boek Grip. Wie weet staat hij dit jaar op het Lezersfeest… Winterhanden was zijn debuut uit 1999, een verhalenbundel. In de zes lange verhalen speelt een jongetje of jongeman de hoofdrol. Deze hoofdpersonen gedragen zich allen afwijkend van mensen in hun omgeving. Ze zijn intelligent en worden door hun omgeving niet begrepen.

In het eerste verhaal presenteert Marcel zijn postzegelverzameling aan de klas. Hij heeft zich grondig voorbereid, maar de dingen gaan anders dan hij verwacht. Niemand heeft enige interesse in zijn verzameling totdat hij vertelt wat de verschillende zegels waard zijn. Daarmee komt er een dreiging in het verhaal en verwacht je dat hij als reactie op de een of ander manier vernederd zal worden: pesterij, diefstal of erger. Deze reactie blijft grotendeels uit binnen het verhaal, maar de lezer kan het vervolg zelf invullen.

Hetzelfde gebeurt in het verhaal waarin de student het uitmaakt met zijn vriendin. De hoofdpersoon komt maar langzaam tot daden. Maar als hij uiteindelijk breekt met haar blijft een felle reactie zoals (zelf)moord of doodslag uit. Sowieso is passiviteit een rode draad in de verhalen. Een jongeman krijgt het bericht dat zijn vader die hij 20 jaar niet gezien heeft is gestorven. Hij is met zijn nieuwe vriendin al onderweg naar hun vakantiebestemming: zal hij het haar vertellen? Wat dan: terugkeren? Enzovoorts. Uiteindelijk wordt er geen actie ondernomen.

Grappig is het verhaal ‘Macho’ dat draait om de jonge schaker Midas. Op school haalt hij de hoogste cijfers. Hij wordt natuurlijk gepest door zijn klasgenoten. Hij walgt van hen. Hun scheten, boeren en platte praatjes kan hij niet verdragen. Iemand verft het woord Macho op zijn leren jas. Op de schaakclub voelt hij zich meer thuis. Deze wordt wel erg clichématig beschreven: stinkende, rokende, oude mannen. Hij vlucht weg als hij zijn tegenstander betrapt op onaneren tijdens de partij. Je verwacht dat Midas wraak zal nemen op de klasgenoten die zijn jas verpest hebben of op zijn tegenstander. Dit gebeurt niet, althans niet binnen het verhaal. Je kunt je wel voorstellen hoe het verder zal gaan met Midas en met die andere jongens en jongemannen uit de verhalen van Stephan Enter: niet best!

Geen opmerkingen: