Lucas Zandberg is schrijver van vooral historische romans. In 2022 verscheen De geschiedenis van mijn onvoorstelbare ouderdom. Het verhaal is gebaseerd op het leven van Jeanne Calment. Zij was de oudste mens ter wereld, maar hier wordt de laatste jaren aan getwijfeld. Zij zou in werkelijkheid de doodverklaarde dochter van Jeanne zijn. Met dit gegeven heeft Zandberg een geweldig verhaal geschreven. Ik las zijn boek in twee dagen uit.
De Rotterdamse schrijfster Daphne Huisden debuteerde in 2010 met de roman Alles is altijd fictie. Drie jaar later schreef zij Dit blijft tussen ons. Charlatans kwam vorig jaar uit en is haar derde boek. Het is een dystopische roman die speelt in Stokerdam, een stad die veel weg heeft van Rotterdam.
Olga Tokarczuk won in 2019 de Nobelprijs voor literatuur. Ik kende haar al voor die tijd, maar dankzij de prijs is haar werk opnieuw uitgegeven en is haar bekendheid toegenomen. Er zijn zes romans van haar vertaald in het Nederlands door diverse vertalers waaronder Karol Lesman. Czuły narrator is een essaybundel uit 2020 en verscheen dit jaar in de vertaling van Charlotte Puthuizen en Dirk Zijlstra als De tedere verteller.
De Litouwse Kristina Sabaliauskaité is razend populair in haar land. Met Peters Keizerin schreef zij de bestverkochte roman ooit in Litouwen. Het eerste deel verscheen in 2019 en twee jaar later in de Nederlandse vertaling. Dit tweede deel uit 2021 is onlangs vertaald, wederom door Anita van der Molen. In de historische roman wordt het leven van Peter de Grote (1672-1725) verteld door de ogen van zijn tweede vrouw Catherina I. Zij is van Litouwse komaf en ooit als een slavin naar Rusland meegenomen.
Jan de Heer is schrijver, kunstenaar en bewoner van Katendrecht. Hij schreef vooral over architectuur en beeldende kunst. In 2020 werd hij getroffen door een herseninfarct. Zijn hoofd werkte niet meer zoals hij gewend was; vooral het overzien van complexe zaken lukte hem niet meer. Ook heeft hij snel last van vermoeidheid. Een roman lezen was niet meer mogelijk, laat staan een heel boek schrijven. Om te oefenen begon hij in korte stukken van maximaal een A4tje zijn leefwereld te beschrijven. Hij mailde de stukken naar vrienden. Zesenzeventig van deze stukjes zijn gebundeld in dit boek met de summiere titel H. Het is een uitgave van Verhalenhuis Belvedère.
Felicita Vos schrijft poëzie, romans en non-fictie. Zij is de dochter van een Nederlandse moeder en een vader met Roma-wortels. In 2008 verscheen Blauwe haren, zwarte ogen, waarin zij van binnenuit over de Roma-cultuur schreef. Zij houdt erg van dieren en woont samen met een Cornish Rex kat en drie windhonden: Hazel, Neva en Lila. Vos zet zich in voor galgo’s, de Spaanse jachthonden die in Spanje veelvuldig mishandeld of afgedankt worden. Zowel de Roma-cultuur als haar liefde voor galgo’s komen terug in haar werk, zo ook in haar laatste roman Tussen zwarte vlinders.
