Bertram Koeleman – Engels voor leugens

Bertram Koeleman debuteerde in 2013 met de roman De Huisvriend. De verhalenbundel onder de merkwaardige titel Engels voor leugens is zijn tweede boek. Het is een meesterwerk: absurd, wreed en komisch. Engels voor leugens bestaat uit vijftien verhalen variërend van één tot twintig pagina’s. In elk verhaal gebeurt er iets raars: een wonderlijk opgraving van een enorm beeld een moord, een verminking. Koeleman beschrijft gebeurtenissen heel exact en schuwt het bloedvergieten niet. In veel verhalen wordt iemand plotseling zeer boos.

Eva Meijer – Dagpauwoog

Eva Meijer heeft diverse talenten. Zij is schrijver, filosoof, muzikant en beeldend kunstenaar. Zij zet zich daarnaast in voor dierenrechten en heeft veel en boeiend geschreven over dierentalen. ‘Dagpauwoog’ uit 2013 is haar tweede roman. De hoofpersoon is een vrouw van in de vijftig. Iris Dagpauwoog is een bekend kunstenaar. Haar vriend heeft haar in de steek gelaten. Zij verhuist met haar oude hond Pol naar een rustige kustplaats.

Hans Rothmeijer – Maria Sklipoes

Hans Rothmeijer (1927-2006) was beeldend kunstenaar, schrijver en pianist. Hij was zeer actief in het Rotterdamse culturele leven. Van 1978 tot 1984 liet hij jonge kunstenaars exposeren in zijn galerie Black Cat aan de Mauritsweg. ‘Maria Sklipoes’ bracht hij uit bij de uitgeverij met dezelfde naam.

Dave Goulson – Een verhaal met een angel

Kunnen driehonderd pagina’s tekst over hommels interessant genoeg zijn om te blijven lezen? Het antwoord is ja. Dave Goulson is hommel-onderzoeker en schrijft aanstekelijk over het gedrag van hommels. Hij gaat in op de invloed die zij hebben op de natuur en hoe de intensieve landbouw hun leefgebied heeft verkleind. De wetenschap weet nog weinig over het gedrag van hommels. Goulson schrijft erover hoe hij en zijn collega’s onderzoek uitvoeren om meer kennis over hommels te vergaren. Sommige soorten zijn al uitgestorven in Groot-Brittannië. Met een hommelstichting probeert hij met vele anderen het tij te keren.

Wim Brands – ’s Middags zwem ik in de Noordzee

Op 4 april beëindigde Wim Brands zijn leven. Hij was presentator, interviewer, radiomaker en bovenal boekenman. Hij verdiepte zich grondig in zijn onderwerpen. Wat hij de kijker, luisteraar en lezer wilde overbrengen was vooral liefde voor het boek en liefde voor de literatuur. Hij overtuigde de toehoorder op zijn geheel eigen wijze: rustig, beschouwend en vriendelijk.

Sleutelaar worden

Vrijdag 15 april werd in een propvol Van Gennep Sleutelaar worden gepresenteerd. Het schitterend uitgegeven boek bevat teksten van en over de tachtigjarige Hans Sleutelaar. Hij schrijft over mensen waarmee hij werkte: Armando, Jan Cremer, Vaandrager. Anderen portretteren hem: Martin Bril, Johnny van Doorn, Sanneke van Hassel, Wim Brands.

Richard Engelfriet – Zo simpel kan het zijn

Gisteren vond in Utrecht het jaarlijkse Bibliotheekplaza plaats. Er waren vooral sprekers van buiten de bibliotheeksector, zoals Marjolein Mens van de Efteling, Evan Gouwens van Toney’s Chocolonely en mindf*cker Victor Mids.

Bobschrift 2015

Het eerste Bobschriftlustrum werd in 2015 bereikt, een mooi moment. Maar de liefhebber vond in het voorwoord meteen iets wat hij niet zocht, namelijk de mededeling dat dit voorlopig het laatste nummer was.

Bobschrift 2014

Het vierde Bobschrift uit 2014 werd niet meer uitgegeven door Douane, maar de initiatiefnemers richtten zelf een uitgeverij op: Vreugdenberg. Een kleurlozere naam was niet voorhanden. Ivar Schute en Mark van Leeuwen schrijven in het voorwoord: “Vreugdenberg is de naam van een verzorgingshuis of van een familiehotel dat allang failliet had moeten zijn.” De enige rechtvaardiging voor de naam is natuurlijk dat Alex Vreugdenberg het alter ego was van Bob den Uyl.

De Zandstraatbuurt en zijn Joodse bewoners

Donderdag 24 maart jl. vond achter het Stadstimmerhuis de onthulling plaats van het beeld van Louis Davids. Bij die gelegenheid werd dit mooi uitgegeven boek over de Zandstraatbuurt gepresenteerd. De plek is goed gekozen, hier was ooit de volkswijk gevestigd, die ook wel ‘De Polder’ of ‘De Prak’ werd genoemd.

Rascha Peper – Fantoompoezen

Drie jaar geleden stierf op veel te jonge leeftijd Rascha Peper. Er zijn weinig schrijvers waarvan alle boeken aangenaam zijn om te lezen. Haar niveau is (was) constant. Mijn twee favoriete boeken zijn ‘Russisch blauw’ en ‘Wie scheep gaat’. Het wordt tijd om ze te herlezen.

Anton Valens – Het boek Ont

Het boek Ont uit 2012 speelt zich af in het werkelozen-circuit van Groningen aan het begin van het huidige millennium. Isebrand studeerde ooit biologie en werkte tot voor kort in een callcenter. Hier werd hij oneervol ontslagen. Zijn moeder beschouwt hem als een mislukkeling, hij heeft geen vriendin en tot overmaat van ramp wordt de euro ingevoerd.

Jules Deelder – Het stenen tijdperk

Ik koop graag kleine, mooi vormgegeven boekjes van mijn favoriete schrijvers uit Rotterdam, zoals Bob den Uyl en Vaandrager. De Rotterdamse uitgeverij Bébert was in de jaren tachtig gespecialiseerd in bibliofiele uitgaven: goed papier, uitstekende vormgeving en kleine oplagen.

Bobschrift 2013

In het derde Bobschrift zetten de redacteuren de ingeslagen weg van de eerste twee nummers voort. De bewondering voor hun held neemt alleen maar toe, en daarmee het onbegrip bij de steeds kleiner wordende groep mensen die niet kunnen grinniken bij het lezen van de verhalen van Bob den Uyl. Zij citeren de meester zelf: “En zij die niet begrijpen waarin de grootsheid van zijn handelingen dan heeft gelegen, zullen tot de doden behoren.”