Willem Elsschot - Het Dwaallicht

De boeken van Elsschot heb ik diverse keren gelezen. Herlezen geeft een gevoel van herkenning, het verveelt niet. De novelle Het Dwaallichtmoet ik eerder hebben gelezen, maar ik kan mij er werkelijk niets meer van herinneren. De eerste druk verscheen in 1946. Het zou het laatst gepubliceerde werk van Elsschot worden tijdens zijn leven.

Martin Michael Driessen – Rivieren

Rivieren uit 2016 bevat drie verhalen waarin een rivier de hoofdrol vervult. Het eerste verhaal luisterde ik via storytel. De auteur leest zelf voor. Hij heeft een geweldig stem. Twee nadelen van luisteren – vooral in bed – is dat het te langzaam gaat en dat je gedachten afdwalen. Bij verhaal twee raakte ik het spoor bijster en begon ik opnieuw, nu lezend.

Szczepan Twardoch – De koning

Szczepan Twardoch (1979) is in Polen een vrij bekende schrijver. Hij schreef diverse bestsellers. De koning is het eerste boek dat in het Nederlands is vertaald. De vertaalster Charlotte Pothuizen zegt in een interview over het werk van Twardoch: “Zijn romans worden gekenmerkt door ingenieuze constructies en spelen zich meestal af in het verleden, maar zetten je aan het denken over het heden.” Dit gaat  volledig op voor De koning. Het verhaal speelt eind jaren dertig van de vorige eeuw. De plek is Warschau, het milieu is crimineel.

John Fante – De geschiedenis van een hond

Ik kende van John Fante (1909-1983) Ask the dust en Wait Until Spring, Bandini, twee geweldige boeken, het tweede is ook prachtig verfilmd. De Italiaans-Amerikaanse schrijver was ik uit het oog verloren, maar onlangs zag ik dit boek in de winkel liggen en mijn nieuwsgierigheid was gewekt. My stupid dog werd samen met The Orgy postuum uitgegeven onder de titel West of Rome (1986). De hoofdpersoon in De geschiedenis van een hond is Henri Molise. Deze broodschrijver is ook de hoofdpersoon in The Brotherhood of the Grape uit 1977.

Alexander Schimmelbusch – Opperduitsland

Opperduitsland wordt tot aan de achterflap van deze Nederlandse vertaling vergeleken met het werk van Houellebecq. Die vergelijking is niet interessant en leidt af tijdens het lezen van het boek. Alexander Schimmelbusch schetst een beeld van een ver doorgeschoten kapitalistisch Duitsland, gezien door de ogen van een stinkend rijke bankier. Victor woont in Frankfurt en werkt voor de Birken Bank. Hij is een cynicus. Hij haat iedereen in zijn omgeving, met uitzondering van zijn dochtertje Victoria.

Leonid Andrejev – De zeven gehangenen

Leonid Nikolajevitsj Andrejev (1871-1919) was een tijdgenoot van Gorki en begin twintigste eeuw een zeer succesvol schrijver in Rusland. Hij werd gewaardeerd en zijn boeken verkochten goed. Andrejev schreef vooral verhalen, korte romans (novellen) en toneel. Hij was een groot liefhebber van het werk van Edgar Allan Poe. Er zijn eerder verhalen van hem vertaald in het Nederlands, maar hij is min of meer vergeten. Gelukkig hebben de mensen achter Schwob ervoor gezorgd dat hij met de uitgave van de novelle De zeven gehangenen weer in de belangstelling staat.

Marek Sindelka – Blijf bij ons

De hoofdpersoon uit dit verhaal van Marek Šindelka is een tv-presentator. Hij is een egoïst en een cynicus. Hij behandelt zijn vrouw als een stuk vuil, maar hij is een heerlijk personage. Blijf bij ons is een verhaal uit de gelijknamige bundel (Zůstaňte s námi) uit 2011. Hieruit is eerder in de Moldaviet-reeks van Voetnoot het verhaal Polaroid uitgegeven.

Philip Teir - Familie

Familie wordt op het omslag aangeprezen als het Europese antwoord op Jonathan Franzen. Ik denk dat hier de uitgever wat overdrijft. Philip Teir is een Fins-Zweedse schrijver, geboren in 1980. Hij heeft meerdere romans en poëziebundels geschreven en is in Scandinavië redelijk populair, daarbuiten is hij alleen bekend van deze roman. De oorspronkelijke titel luidt Vinterkriget, wat winteroorlog betekent; de Engelse titel is The Summer House. Familie is als titel een wat onbegrijpelijke keuze. En welke roman gaat niet over familie?

Olga Tokarczuk – De rustelozen

Dit jaar won Olga Tokarczuk de Nobelprijs voor de literatuur. Omdat er vorig jaar geen prijs was uitgereikt, waren er dit jaar twee prijzen. De tweede Nobelprijs ging naar Peter Handke. Tokarczuk is Poolse. Haar werk is veel vertaald, maar zij heeft niet een heel groot lezerspubliek. Hopelijk is dat nu aan het veranderen. Er zijn van haar zes boeken vertaald in het Nederlands. De rustelozen (Bieguni) uit 2011 is vertaald door Greet Pauwelijn.

J.M. Coetzee – The Master of Petersburg

The master of Petersburgis een bijzonder boek. Meerdere mensen hebben het mij de afgelopen jaren aangeraden te lezen. Het verhaal speelt in 1869. ‘The Master’ is Dostojewski. Hij komt vanuit zijn woonplaats Dresden aan in Petersburg. Zijn stiefzoon Pavel die hier woonde is plotseling gestorven. Dostojewski bezoekt de hospita van Pavel. Hij huurt van haar de kamer van zijn stiefzoon als onderdeel van zijn rouwproces. De roman kent vanaf het begin een mysterieuze en soms hysterisch sfeer. 

Jens Christian Grondahl – De storm

Een uitgever zorgt meestal voor een verleidelijke tekst op de achterflap van een nieuw boek. Bij De storm van de Deense schrijver Jens Christian Grøndahl ontbreekt deze. Bij nieuwe lezers van zijn werk kan dit verwarrend overkomen, trouwe lezers weten dat ieder boek van Grøndahl goed is, ongeacht het onderwerp. Adam Huus is de hoofdpersoon in De storm. Hij is een schrijver van begin zestig en om hem heen vallen mensen weg. Hij wordt vooralsnog niet geraakt. Hij zit als het ware in het oog van de storm, waar het rustig is.