Edwin Wendt – Elvis Presley. Erfenis van een fenomeen

“Sterren komen. Sterren gaan. Alleen Elvis blijft bestaan.” Dit zingt Luc de Vos van de Vlaamse band Gorki. En zo is het. Na lezing van dit prachtboek van Edwin Wendt weet je weer hoe belangrijk Elvis geweest is voor de popmuziek. De schrijver gaat niet zozeer in op het persoonlijke leven van The King, inclusief alle ranzige details, maar richt zich op de muzikale ontwikkeling van het fenomeen Elvis.

Bob den Uyl

In 1980 werd Bob den Uyl 50 jaar. Een gebeurtenis die toen gevierd werd met o.a. dit boekje uit de Sonde-reeks. Vrienden en bekenden van de jarige, zoals Jan Donkers, Louis Ferron, Bert Schierbeek en Jan Siebelink, leverden een bijdrage.

Nou en? Timmers dagboek

Timmer is een mooi Rotterdams café. Vroeger kwam ik er wel eens. In die oertijd was er geen muziek, geen koffie en kwamen er nauwelijks vrouwen. Een damestoilet ontbrak dan ook. Als je langsliep en het lukte je door de beslagen ramen en het volledige rookgordijn naar binnen te loeren, dan zag je een gesloten rij mannen staan, zwijgend aan de bar in hun bier happend. Eenmaal binnen ging het er gezelliger aan toe. Maar het was een café zonden fratsen. Als ik er nu langsloop zie ik wel dat er iets is veranderd, maar niet veel.

Vladimir Nabokov – Ada

Na maanden is het mij gelukt om Ada uit te lezen. Zelfs een geduchte Nabokov-lezer als Rob Bats is hier slechts met moeite in geslaagd. Met wat rondvragen heb ik nog twee andere mensen gevonden die dit boek ook uitgelezen kregen. Is het daarmee een opgave? Niet helemaal. Alleen is Ada nogal een hermetisch boek. Er staan prachtige passage in, maar bij- en hoofdzaken lopen gierend door elkaar,  tijd en perspectief kunnen verspringen en het is soms onduidelijk wie de verteller is. Het taalgebruik is vrij apart: lange zinnen, onbegrijpelijke of verzonnen woorden, citaten in het Frans en Russisch en heel veel taalvondsten en –grappen. Voor een vertaler is het een onmogelijke opgave. Toch leest het Nederlands van René Kurpershoek, als je je hoofd erbij houdt, zeker niet kreupel. Online kon ik meelezen met het Engels, waarbij ik soms het spoor bijster raakte.

Bertus Meijer – Met open vensters

Naar aanleiding van een leuk contact met de kleinzoon van Bertus Meijer heb ik deze bundel van de vergeten Rotterdamse schrijver uit de kast gehaald. Bertus Meijer was arbeider, communist en schrijver. Met open vensters is een uitgave van de werkgroep van Arbeidersliteratuur Rotterdam (WAR) en bevat twee verhalen.

Nico Keuning – Een zeker onbehagen

Als liefhebber van het werk van Bob den Uyl  wilde ik deze biografie al eerder lezen. Onlangs kon ik  hem voor een prikje kopen. Bob den Uyl werd geboren in 1930 in Rotterdam-Noord. Nico Keuning besteedt weinig ruimte aan zijn kinderjaren. Het eerste hoofdstuk begint in 1945. Wel blikt hij in latere hoofdstuk terug op vooral de oorlogsjaren van Bob den Uyl.  Als kind ervoer hij de oorlog als de normale toestand. Dit gevoel is bij hem nooit helemaal weg gegaan.

Leonid Dobytsjin – De stad N

De korte roman De Stad N kreeg een paar weken terug vijf sterren in de boekenbijlage van de NRC. Het is een nieuwe vertaling van Arie van der Ent van een Russische roman uit 1935. Dobytsjin heeft een klein oeuvre geschreven. De stad N was zijn laatste boek. Niet lang na het verschijnen liep hij de Neva in en verdronk. Ruim vijftig jaar later werd het boek herontdekt. Door een select publiek, waaronder de schrijver Danilov, wordt Dobytsjin gezien als een der grootste Russische schrijvers.

Joe Gallagher – 365 ways to checkmate

Standaard  ligt er naast mijn bed een boek met schaakopgaven. Om beter te leren schaken is het goed om partijen van grootmeesters na  te spelen en om openingsvarianten te bestuderen. Het leukste blijft voor mij het matten: wit geeft mat in drie zetten!

Franca Treur – De woongroep

De eerste roman  van Franca Treur was een groot succes. Dan is het altijd spannend wat een tweede boek gaat doen. Ik heb haar een paar maanden terug bij het ‘Geen daden maar woorden Festival’ horen voorlezen uit het haar nieuwe boek. Dat beviel goed.

Loesberg in PC

Robert Loesberg (1944-1990) was een Rotterdamse schrijver. Zijn werk kenmerkt zich door woede en sarcastische humor. In de jaren zeventig publiceerde hij twee boeken: Enige defecten en Een eigen auto. Het eerste boek is onlangs heruitgegeven, zeker het lezen waard.