Anton Valens – Chalet 152

Ik ben een liefhebber van het werk van Anton Valens. Vooral Meester in hygiëne (2004) en Het boek Ont (2012) zijn verrassend en erg grappig. Ik was dus blij met een nieuwe roman van zijn hand. De setting van Chalet 152 is goed gekozen, een vakantiepark bewoond door allerlei mensen die zich erbuiten moeilijk staande kunnen houden. Djoeke van ’t Hull komt er bij toeval terecht, wanneer een oom vraagt of hij tijdelijk op zijn chalet wil passen. Djoeke heeft verder geen plannen in zijn leven (geen werk, geen huis) en neemt de uitnodiging aan.

Asha Karami – Godface

Asha Karami’s debuut kreeg al veel aandacht. Dit zal ook te maken hebben met haar persoon. Naast dichter is zij jeugdarts, yogadocent en ringarts bij vechtsportgala’s. In haar biografie staat verder dat zij voor haar zevende jaar vier talen leerde en dat zij meerdere keren van naam veranderde. Ik hoorde een uitzending van Nooit meer slapen waar zij een uur werd geïnterviewd. Haar levensverhaal is bijzonder. Asha Karami is iemand met vele talenten. De vormgeving van Godface is buitengewoon geslaagd. Het boek voelt gewoon heel lekker aan.

Stephan Enter – Pastorale

Het werk van Stephan Enter kenmerkt zich door precisie. In zijn verhalen en romans beschrijft hij de gedachten en handelingen van zijn hoofdpersonen vaak stap voor stap. Ook de omgeving wordt door hem in detail omschreven. In Pastorale, zijn zesde boek in twintig jaar, is deze precisie het eerste wat mij weer opvalt. Na drie pagina’s werd ik al opgeslokt door het verhaal en de herkenbare stijl van Enter. 

Roland Vonk – De muzikale voddenman

Twee jaren geleden verscheen van Roland Vonk de bundel Dat moet nog blijken, met een ruime keuze uit zijn radiopraatjes. Ik heb toen erg genoten van zijn mijmeringen over verzamelen, muziek, het maken van keuzes en de vergankelijkheid van het leven zelf. Hij was in het boek openhartig over zijn eigen persoon. Ik beschouwde dit boek als een afgerond geheel, waarin Vonk een balans opmaakte van zijn leven en had niet verwacht dat hij zo snel met een tweede boek zou komen. Hij heeft waarschijnlijk de smaak te pakken gekregen. Het resultaat bezorgde mij evenveel genoegen als zijn eersteling.

Kees Koppenaal – Zonsondergang in Zaachila

Je bent nooit te oud om te debuteren. De Rotterdammer Kees Koppenaal is geboren in 1932. Zonsondergang in Zaachila is zijn debuut, een bundel met elf verhalen die hij in de loop der jaren heeft geschreven. De verhalen spelen op diverse plekken in de wereld, zoals Mexico, Polen en Oostenrijk. De hoofdpersoon is telkens een volwassen man die afzijdig staat van andere mensen in zijn omgeving. Bijna alle verhalen zijn vanuit het ik-perspectief geschreven.

Jonathan Drori – Een reis om de wereld in 80 bomen

Een reis om de wereld in 80 bomen gaat over bomen en over mensen. De mens is essentieel geweest voor de verspreiding en vooral de vernietiging van heel veel bomen. Nieuw ontdekte bomen (door de Europeanen) leverden nieuwe producten, medicijnen en voedselbronnen op. Maar hout en andere producten van bomen zijn ook nauw verbonden met Europese expansie, de uitbreiding van de wereldhandel en de afbraak van veel natuurgebieden en lokale gemeenschappen.