Emma Donoghue – Kamer

De roman ‘Kamer’ is verfilmd en wordt op het IFFR vertoond. De bestseller van Donoghue is uit 2010. Het boek begint vreemd. Het verhaal is namelijk geschreven vanuit het perspectief van een vijfjarig. De jongen heet Jack en denkt in een eigen taal. Zijn wereld is klein. Hij is namelijk nooit buiten geweest.

Dimitri Verhulst – Problemski Hotel

In 2001 verbleef Dimitri Verhulst korte tijd in een Vlaams AZC. Na een paar dagen hield hij het er niet mee uit. Zijn ervaringen heeft hij omgezet in deze korte roman. Nu is er een film van gemaakt waar de schrijver aan meegewerkt heeft. Hij wordt vertoond op het iffr.

W.F. Hermans – Nooit meer slapen

“De portier is een invalide”. Zo luidt de beroemde openingszin van deze klassieker. De toon is gezet. Hoofdpersoon Alfred Issendorf, voor zijn promotieonderzoek op zoek naar meteorietinslagen in Noorwegen, staat meteen op achterstand. Als op pagina één de portier al niet functioneert, wat zegt dat over de rest van de onderneming?

Merijn de Boer – ’t Jagthuys

Van Merijn de Boer verscheen in 2011 de verhalenbundel Nestvlieders, in 2014 kwam hij met de roman De Nacht. Beide boeken heb ik met veel plezier gelezen. Zijn hoofdpersonen zijn vaak verknipt. De Boer beschrijft hun wederwaardigheden en hun ondergang met oog voor ranzige details. Zijn blik is cynisch, zijn stijl is strak en er valt door alle ellende heen veel te lachen.

A. Moonen – Stadsgerechten

Het debuut van A. Moonen verscheen in 1978 en bracht niet bepaald een schok teweeg in de Nederlandse letteren. A. Moonen verwierf wel naam als viespeuk. Er volgden acht prozabundels, een boek met verzen en een toneelspel in twee bedrijven. Een klein groepje bewonderaars bleef hem trouw lezen. Zijn werk is uniek.

Olga Tokarczuk – De laatste verhalen

De laatste verhalen, vertaald door Karel Lesman, is een roman bestaande uit drie verhalen. Tokarczuk vertelt over een vrouw, haar moeder en haar dochter. De verhalen staan los van elkaar, maar hebben raakvlakken.

A.L. Snijders – Bordeaux met ijs

Bijna dagelijks schrijft A.L. Snijders een zeer kort verhaal (zkv). Om de paar jaar verschijnt er een bundeling. Het zijn mooie boeken van uitgeverij afdh. ‘Bordeaux met ijs’ was de enige verzameling zkv’s die ik nog niet had gelezen. Nu dus wel. De stukjes zijn geschreven in de jaren 2005 en 2006. Het zijn er precies 200, toevallig.

Venedikt Jerofejev – Moskou op sterk water

Er zijn boeken die je af en toe moet herlezen. ‘Moskou op sterk water’ is een van de meest beroemde drankboeken uit de wereldliteratuur. De wereld van Jerofejev draait om drinken en filosoferen over drank. Venja is met de trein vanaf Moskou op weg naar zijn meisje in Petoesjki. Hij praat met de engelen om hem heen en met zichzelf, hij ontmoet mensen en vertelt over zijn leven.

Koos van Zomeren – Minister achter tralies

Minister achter tralies is het vervolg op Haagse lente. Je kunt beide boeken als één verhaal lezen. CDA-minister Drion is de hoofdpersoon van deze ‘thriller’. Dezelfde gebeurtenissen die te lezen waren in ‘Haagse lente’ worden nu verteld vanuit het perspectief van Drion, een geheel ander verhaal!

L.H. Wiener – Herinneringen aan mijn uitgevers

Voor uitgevers is L.H. Wiener misschien een moeilijke man. Hij vindt zichzelf de beste schrijver ter wereld en vindt dat iedere schrijver die zichzelf serieus neemt dit moet vinden. Aan zijn aangeboden verhalen wil hij meestal niet tornen. Maar uitgeven wil hij ze wel. Een dilemma waarmee dit boek opent: ”Uitgevers zijn als vijanden, je kunt niet zonder ze.”

Koos van Zomeren – Haagse lente

Koos van Zomeren heeft een enorm oeuvre opgebouwd. Zijn thrillers kende ik nog niet. Hij schreef er tussen 1977 en 1982 negen. Haagse lente uit 1981 is een politieke thriller. Dat wil zeggen, een politicus speelt een hoofdrol en er wordt een moord gepleegd. Verder heeft het weinig met het genre gemeen.

L.H. Wiener – Een handdruk en een vuist

L.H. Wiener debuteerde in 1966 in het tijdschrift Tirade, van uitgeverij van Oorschot. Zo maakte hij kennis met Geert van Oorschot. In ‘Een handdruk en een vuist’ staan zijn brieven die hij met de uitgever wisselde in de periode 1966-1982.

L.H. Wiener – Fenomenologie van de kwade dronk

L.H. Wiener is allerminst een probleemdrinker. “Bij de probleemdrinker is er eerst het probleem en daarna de drank. De drank is een gevolg. Bij mij is het juist omgekeerd: bij mij komt eerst het drinken en dan pas het probleem.”

Chris Buitendijk – Emanuel

Emanuel is een opmerkelijk boek. Op de kaft staat dat het een roman is, maar het is geen gewone roman. Emanuel Cats, zijn vrouw Sientje en alle andere familieleden die in het boek voorkomen hebben echt bestaan. Het is een Joodse familie die leefde in het Rotterdam van voor de oorlog en waarvan vele leden zijn omgekomen in de Duitse kampen.