Thomas Pynchon – Eigen gebrek

Ik kende Thomas Pynchon niet tot ik las dat Paul Thomas Anderson dit boek (Inherent Vice) uit 2009 had verfilmd. Op het iffr wordt hij voor het eerst vertoond in Nederland.

Wislawa Szymborska - De vreugde van het schrijven

Nadat Szymborska in 1996 de Nobelprijs won, verschenen er vele vertalingen en verzamelbundels van haar werk. Deze mooi uitgegeven verzameling gedichten verscheen in 1997 bij Van Halewyck en is vertaald door Jo Govaerts. De uitgave bevat geen voor- of nawoord en over de herkomst van de gedichten is niets te lezen.

Karel ten Haaf – Alleen de titel is nog niet af

Karel ten Haaf schrijft op Tzum over de randverschijnselen van de literatuur. Deze stukken onder de titel ‘Lezendarisch’ zijn hier gebundeld.

Merijn de Boer – De nacht

De nacht is het romandebuut van Merijn de Boer uit 2014. De hoofdpersoon Marcel lijkt een normaal wezen, maar blijkt een zuipschuit en een leugenachtige klootzak. Ik raad u aan zijn belevenissen in dit boek nauwlettend te volgen.

Auke Hulst – Slaap zacht, Johnny Idaho

Vorig jaar las ik van Auke Hulst de geweldig roman ‘Kinderen van het ruige land’. Ik keek erg uit naar zijn nieuwe boek. ‘Slaap zacht, Johnny Idaho’ is een compleet ander boek dan ik verwacht had.

Tjeu Strous – Hannema’s universum

We lijken nooit uitgepraat over de Tweede Wereldoorlog. Veel onderwerpen zijn nog niet diepgaand onderzocht. Een ervan wordt door Tjeu Strous in dit boek uitgelicht. Het gaat over de oorlogsjaren van de directeur van Museum Boymans, Dirk Hannema. Strous schets kort de flitsende carrière van Hannema voor de oorlog. Hij werd in 1920 op zijn 24ste directeur van het museum. Hij realiseerde in 1935 de nieuwbouw van het museum en bouwde in deze jaren een breed netwerk op binnen de Rotterdamse elite. Vermogende havenbaronnen als D.G. Van Beuningen en Willem van der Vorm schonken grote sommen geld voor de aankoop van bijzondere werken.

Marten Toonder – De Weetmuts

Regelmatig wordt een Bommelverhaal apart uitgegeven, onlangs ‘De Weetmuts’ in een studenteneditie. Jort Kelder mijmert in de inleiding over zijn studententijd en schrijft: “Had ik de Weetmuts maar bijtijds gelezen.” Het thema in dit verhaal is: wat te doen met alle verworven kennis?