Om in Zweedse sferen te blijven heb ik op vakantie dit
autobiografische werk van Strindberg meegenomen. Hij beschrijft zijn eerst 20
levensjaren i n Stockholm. Dat het geen pretje was geven de titels van de eerste 2 hoofdstukken
aan: ‘bang en hongerig’, ‘de dressuur begint’. Het is de typische jeugd van een
geniaal kind tegenover lompe ouders. De distantie die Strindberg neemt, hij
schrijft over Oscar in de derde persoon, de kinderlijke verbazing (of
wereldvreemdheid) over alles en de perfecte stijl maken dit boek een aanrader.
Vervelend is wel de hoeveelheid pagina’s die hij besteedt aan zijn
geloofscrisis. Dit is te uitgebreid en het zit vol theologisch uitweidingen. Geniaal
is het in deze bundel opgenomen interview met Strindberg. Fantastisch hoe
Strindberg elke vraag van de interviewer ontzenuwd. Na diverse pogingen van de
interviewer om het boek te omschrijven als roman, biografie, etc. probeert hij
de schrijver te paaien met: ‘In ieder geval is het dus iets nieuws’. De
schrijver antwoordt: ‘er bestaat niets nieuws.’ Zo gaat het met elke vraag. Of
zou Strindberg het hele interview zelf geschreven hebben? Deze tekst zou in ieder geval verplichte kost
moeten zijn voor iedereen die een schrijver gaat interviewen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten