Erik Vlaminck schrijft niet alleen verhalen en romans, maar
ook toneel. En hij kan voordragen alsof hij in zijn eentje een heel theaterstuk
opvoert. Ik hoorde hem eens lappen tekst uit Suikerspin uit het hoofd
declameren, prachtig.
Dit boekje is een theatermonoloog geschreven voor het Willem
Elsschot Genootschap. Vijf vrouwen vertellen over Elsschot, o.a. zijn eigen
vrouw, een dienstmeisje en een burgermeid. Een leuke tekst, die het op de
planken beter doet dan wanneer je het zelf in stilte leest. Wat citaten:”
Antwerpen, dat is kieken met appelspijs.”
“Hij drinkt niet, en hij houdt zijn pollen thuis. En zij
heeft niet te veel loeten en streken.”
Tot slot een bekende uitspraak van Elsschot zelf: “Een vol
glas moet zo rap mogelijk leeggedronken worden want het licht doet de smaak
verschralen.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten