vrijdag 27 september 2013

Andrzej Stasiuk – Galicische vertellingen


Stasiuk is een populaire Poolse schrijver die het eens niet een heel boek lang over de oorlog heeft. Hij is dan ook van 1960. De Galicische vertellingen gaan over een aantal inwoners uit een klein Pools dorpje. Het zijn 15 verhalen die samen een geheel vormen.



Stasiuk schrijft beeldend, met voor mij iets te veel gezochte vergelijkingen. Er komen wat bovennatuurlijke gebeurtenissen in voor, hoewel dit ook hallucinaties kunnen zijn. De dorpelingen zijn nogal primitief. De routine drinken, slaan, slapen is erg bekend bij de inwoners. Er woont een omaatje die krom gebogen door het dorp loopt. Haar 7 dochters zijn weg, alleen een schoonzoon terroriseert haar nog. Er woont een veldwachter en een priester in het dorp. Verder wat oude mannetjes die rond schuifelen. Er gebeuren ongelukken en er vindt een moord plaats. Kortom, een doorsnee Pools dorpje.

Janek pakt op een goede dag zijn tractor en vertrekt naar een paar keten in het bos om te werken als houtkapper. Na een paar weken werken volgt de ontspanning. “Eindelijk kan hij gaan zitten, kan hij zijn lichaam laten rusten, zijn spieren ontspannen zich, net als zijn tong, en tenslotte zijn verstand, alles gaat richting onbeweeglijkheid, naar een ultieme vorm van ontspanning. ‘Wij waren al gevloerd toen de politie kwam. Een op de trap en de rest binnen, zoals het uitkwam. Ze hebben een proces-verbaal opgesteld, alsof wij grote schade hebben aangericht, een paar glazen, ijzeren stoelen, er viel niets te breken, de ruiten zijn heel gebleven. Vluchten? Wie had daar zin in? Met geen arm of been. Het was de derde dag van het feest.’”

Geen opmerkingen: