Pierre Bayle (1647-1706) staat sinds enige jaren weer in de
belangstelling. Bayle moest vanwege zijn denkbeelden vluchten uit Frankrijk.
Hij kwam terecht in het toen nog tolerante Nederland. Rotterdam nodigde hem in
1681 uit om professor te worden op de zojuist opgerichte illustere School. Wat
Bayle in Frankrijk niet kon, deed hij wel in Nederland: publiceren. Hij schreef
veel en richtte een eigen filosofisch tijdschrift op.
In deze mooie uitgave van Centrum Beeldende Kunst Rotterdam behandelt
Rien Vroegindeweij in acht hoofdstukjes kort de persoon Pierre Bayle. Hij gaat
in op zijn leven en laat zien met wie Bayle omging, hoe zijn werk werd
uitgegeven en hoe het intellectuele klimaat eruit zag in het zeventiende-eeuwse
Rotterdam. De bespreking van Bayle’s denkbeelden blijven beperkt tot
voorvechter voor tolerantie, bestrijder van bijgeloof, enzovoorts.
De foto’s van Christian van der Kooy zijn prachtig. De titel
slaat op een bijnaam van Bayle. Hij was echter vooral wereldburger. Hij sprak
geen Nederlands en verbleef vooral in Rotterdam omdat de mensen hem hier zo
heerlijk met rust lieten. Ze hadden het te druk met handel drijven. Bayle kon
ondertussen zijn omvangrijke oeuvre bij elkaar schrijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten