Mirthe van Doornik – Moeders van anderen

Mirthe van Doornik is met Moeders van anderen genomineerd voor de ANV debutantenprijs 2019. Andere genomineerden zijn Marieke Lucas RIjneveld en Persis Bekkering. De bekendmaking is 7 juli. ‘Moeders van anderen’ gaat over hoe twee zussen opgroeien en omgaan met een alcoholiste als moeder.

Emmanuel Bove – De liefde van Pierre Neuhart

Emmanuel Bove (1898-1945) was van Russisch-Joodse afkomst. Zijn vader kwam uit Kiev, zijn moeder uit Luxemburg. Zij ontmoetten elkaar in Parijs. Emmanuel heette van geboorte Bobovnikoff. Hij debuteerde in 1924 met ‘Mes Amis’ en had meteen succes. Hij schreef daarna een groot aantal, meestal korte romans. In veel van zijn boeken spelen standsverschillen en maatschappelijke mobiliteit een rol. Vertaler Mirjam de Veth verklaart dit in haar uitstekende nawoord uit Bove’s “instabiele jeugd, gekenmerkt door ontworteling en verscheurde loyaliteit”.

Bianca Boer – Draaidagen

Onlangs vond in een afgeladen Cinerama de presentatie plaats van Bianca Boers debuutroman ‘Draaidagen”. De locatie was niet toevallig gekozen. Een groot deel van het boek speelt op een filmset en de hoofdpersoon Judith werkte als student in Cinerama. Het verhaal van ‘Draaidagen’ heeft twee hoofdlijnen: Judith als edelfigurant bij de filmopname en het verhaal van haar oma en hun onderlinge relatie. De verbindende schakel is de Tweede Wereldoorlog en de Holocaust. 

Laura van der Haar – Loslopen

Ik ben dol op hondenboeken, zoals geschreven door Pauline Slot, Jan Siebelink, Gerbrand Bakker en natuurlijk Koos van Zomeren. Het wachten is op het hondenboek van Maarten ’t Hart. Schrijvers die over hun hond schrijven zijn vaak actiever dan schrijvers van kattenboeken. Dit heeft vast te maken de aard van het beestje. Honden, vooral jonge honden, willen aandacht en beweging. Katten kunnen, liggend in de vensterbank, heerlijk tevreden zijn met zichzelf.

Koos van Zomeren – Hooiberg

Jaren geleden kondigde Koos van Zomeren aan dat hij geen boek meer zou schrijven. Het was genoeg geweest. Toch verschenen er daarna boeken van zijn hand, gelukkig maar. Ik ben nieuwsgierig naar alles wat hij schrijft: of het onderwerp zijn jeugd in Herwijnen is, of de dagelijkse wandelingen met zijn hond Stanley, of hij een politiek geladen thriller schrijft, of hele boeken over hazelwormen, orchideeën en klapeksters, het maakt mij niet uit. Ik verslind alles.

Jiri Kratochvil – Een bedroefde God

Er wordt de laatste jaren regelmatig nieuwe Tsjechische literatuur vertaald in het Nederlands. Drie belangrijkste vertaalde hedendaagse schrijvers zijn: Jaroslav Rudiš, Marek Šindelka en Bianca Bellová. Jiří Kratochvil kun je geen hedendaags schrijver noemen. Hij is geboren in 1940, Tijdens het communistische regime mocht hij niet publiceren. Hij was o.a. bibliothecaris, kraandrijver en stoker. Nu is Kratochvil een grote naam in Tsjechië. Zijn werk is in vele talen vertaald. ‘Een bedroefde God’ is het eerste boek van hem dat in het Nederlands is vertaald, door Tieske Slim.

F. Starik - Klaar

‘Klaar’ gaat verder, waar ‘Moeder doen’ uit 2013 stopte. De moeder van Starik zit in verpleeghuis Westhaven en kan steeds minder dingen zelfstandig. Starik schrijft openhartig over haar achteruitgang. Het is een afscheidsboek, maar het is anders geworden dan de schrijver vooraf had voorgesteld. Starik gaat eerder dood dan zijn moeder. Het is een dubbel afscheid. Op de laatste pagina’s schrijft zijn vriendin Vrouwkje Tuinman hoe zij maart 2018 bij Frank aanbelde. Er werd niet open gedaan. De deur zat van binnen op slot. Zij hoorde de telefoon binnen overgaan. Hij reageerde niet. Nadat de brandweer de deur heeft opengebroken vond zij hem, dood op zijn bed.

Wlodzimierz Odojewski – Een zomer in Venetië

Włodzimierz Odojewski (1930-2016) is een grote naam in Polen. Hij heeft een uitgebreid oeuvre nagelaten. Hij schreef poëzie, romans, verhalen, toneel en non-fictie. Begin jaren zeventig ontvluchtte Odojewski Polen. Hij woonde in Frankrijk en later in Duitsland. Na de val van het communisme ging hij terug naar Polen. Een van zijn hoofdthema’s is vergankelijkheid. In veel van zijn werk speelt de geschiedenis van Polen een belangrijke rol.

Bohumil Hrabal – Harlekijntjes miljoenen

‘Harlekynovy miliony’ werd in het Tsjechisch uitgebracht in 1981. Internet geeft ook het jaartal 1984. In deze Nederlandse vertaling van Kees Mercks staat 1994 als oorspronkelijke uitgave vermeld. Het mooie bij Hrabal is dat het alle drie waar kan zijn. Werk van hem verscheen soms in een illegale (buitenlandse of ondergrondse) editie, een officiële Tsjechische editie en na 1989 nogmaals in een nieuwe legale Tsjechisch editie. Hrabal herschreef zijn boeken vaak bij een nieuwe uitgave en had geen enkel bezwaar wanneer anderen zijn werk gebruikte voor toneel- of filmbewerkingen. Zijn motto was: ‘Al mijn teksten zijn in een voortdurend veranderingsproces.’