Mathijs Deen – De grenzeloze rivier

De grenzeloze rivier uit 2021 is het derde boek van Mathijs Deen dat ik in korte tijd lees. En net als de andere twee boeken heb ik dit boek deels geluisterd. Deen leest het zelf voor en zijn stem is zeer aangenaam om naar te luisteren. De opzet van het boek is vergelijkbaar met De Wadden. Het stroomgebied van de Rijn is het onderwerp. Hij duikt in historisch belangrijke gebeurtenissen, gebruikt fictie, stelt zichzelf filosofische vragen en verdiept zich in de geologie en de fauna van het gebied. 

 

Mathijs Deen – De Wadden

 

Het Waddengebied speelt vaak een rol in de romans van Matthijs Deen, zoals in de spannende roman De Hollander, die ik pas las. De Wadden uit 2013 is een brede geschiedenis van het gebied en heeft als heldere ondertitel een geschiedenis. Deen begint in de ijstijd en eindigt bij het hedendaags toerisme op de eilanden. Zijn boek gaat niet alleen over de menselijke geschiedenis maar ook over geologie en biologie. 

 

Nagieb Mahfoez – De dief en de honden

 

Nagieb Mahfoez (1911-2006) was een van de belangrijkste Egyptisch schrijvers. Binnen de Arabische wereld wordt hij nog altijd veel gelezen. In 1988 ontving hij als eerste en enige Arabische schrijver de Nobelprijs. De Dief en de honden uit 1961 is een van zijn meest populaire boeken. Het werd in 1989 in het Nederlands uitgegeven. De vertaling is van Marcelle van der Pol en John Cremers.

 

Andreas Burnier – Het jongensuur

Meteen na het lezen van het debuut Een tevreden lach las ik van Andreas Burnier dit boek uit 1969. Van Het jongensuur wordt gezegd dat het haar meest autobiografische roman is. Het verhaal speelt in de Tweede Wereldoorlog waarin Simone een joods meisje is en moet onderduiken op verschillende adressen. 

Andreas Burnier – Een tevreden lach

 

Andreas Burnier (1931-2002) was als feministe in de jaren zestig een voorloper en inspiratiebron voor velen. Ze was een aantal jaren getrouwd met een man en kreeg kinderen, maar voelde zich van jongs af aan meer aangetrokken tot vrouwen. Belangrijker was misschien nog dat zij zich een man voelde in een vrouwenlichaam. Zij had joodse wortels en zei eens: "Het is altijd een voorrecht te worden geboren in een onderdrukte groep.” Deze persoonlijke thema’s vormen een belangrijk deel van haar werk. Naast schrijfster van romans, verhalen en essays was Burnier hoogleraar criminologie.

 

Waguih Ghali – Bier in de snookerclub

 

Van de Egyptische schrijver Waguih Ghali verscheen tijdens zijn leven slechts één boek: Beer in de snooker club. De roman was geschreven in het Engels en kwam uit in 1964. Vijf jaar later overleed Ghali, net veertig jaar oud. Hoewel zijn geboortejaar niet vaststaat moet deze tussen 1927 en 1929 liggen. Hij liet een onvoltooide tweede roman na. Zijn dagboeken, die de laatste jaren van zijn leven beslaan, werden in 2016 en 2017 uitgegeven. Ghali werd geboren in Alexandrië en studeerde later in Cairo. Vanaf begin jaren vijftig woonde hij de meeste tijd in Europa: Parijs, Londen, Stockholm. De laatste jaren van zijn leven verbleef hij in West-Duitsland. 

 

Arjen van Veelen – Rotterwad

 

Een van de vele dingen waar Arjen van Veelen in zijn bestseller Rotterdam bij stilstaat is natuurvernietiging. Specifiek gaat zijn interesse uit naar het natuurgebied De Beer, dat halverwege de jaren zestig plaats moest maken voor de uitbreiding van de Europoort. In tijden van vooruitgangsgeloof moest in Rotterdam natuur voortdurend plaatsmaken voor industrie. In deze uitgave van Roterodamum houdt Van Veelen een pleidooi voor het laten ontstaan van een nieuw natuurgebied, ter compensatie.

 

Mathijs Deen – De Hollander

 

Ik kende Mathijs Deen alleen van naam. Nadat ik onlangs een lang radio-interview met hem hoorde raakte ik in hem geïnteresseerd. Deen schrijft verhalen, romans en non-fictie. Hij heeft buitengewone interesse in het Waddengebied en schrijft hier ook over. In 2013 verscheen De Wadden, een geschiedenis en ook de roman Het lichtschip uit 2020 speelt in het gebied. De Hollander is zijn meest recente boek. Zijn Duitse uitgever Der Mare Verlag vroeg of hij een Krimi kon schrijven. Dat had hij nog nooit gedaan, maar hij ging aan de slag. Het resultaat is goed gelukt.

 

Gerard Reve – De Avonden

Dit jaar is het 75 jaar geleden dat deze klassieker uitkwam. Voor deze gelegenheid is er een herdruk beschikbaar voor € 7,50. Deze uitgave heeft het prachtige blauwe omslag dat eerder de Engelstalige editie sierde. De Avonden is een winterverhaal en bestaat uit tien hoofdstukken, waarin je de laatste tien dagen van het jaar 1946 volgt uit het leven van de 23-jarige Frits van Egters. 

 

Arjen van Veelen – Aantekeningen over het verplaatsen van obelisken

Arjen van Veelen schrijft vooral non-fictie: journalistieke stukken en tegenwoordig columns voor NRC. Zijn boek Rotterdam dat dit jaar uitkwam is een groot succes.  Het boek uit 2017 met de merkwaardige titel Aantekeningen over het verplaatsen van obelisken was zijn eerste en tot nu toe enige roman. Qua stijl lijkt het boek erg op Rotterdam en Amerikanen lopen niet. De hoofdpersoon onderzoekt iets, zonder vastomlijnd plan en vertelt daarbij een persoonlijk verhaal.

 

W.F. Hermans – Ongebundeld werk 1979-1988

 

Het derde deel van het ongebundelde werk van W.F. Hermans sluit goed aan bij de eerdere twee delen die ik las over de perioden 1952-1979 en 1988-1995. Dat wil ten eerste zeggen dat je niet veel leest over zaken die hem in extreme mate bezighielden. Deze stukken kwamen namelijk terecht in de bundels die hij samenstelde voor publicatie. Ten tweede lees je veel over niet eigentijdse zaken, zoals negentiende-eeuwse schrijvers en de geschiedenis van de fotografie. Actuele polemiek kreeg kennelijk voorrang in wat hij bij leven wilde bundelen.

 

Nadia de Vries – De bakvis

  

De bakvis is het romandebuut van Nadia de Vries dat dit jaar is verschenen. Zij schreef eerder twee Engelstalige poëziebundels en promoveerde in 2020 op een onderzoek naar online afbeeldingen van dode lichamen. Van haar hand verscheen in 2019 Kleinzeer, een zeer persoonlijk boek. Als kind kreeg zij een zeldzame, meestal dodelijke ziekte. Zij werd plotseling genezen verklaard, maar jaren later werd zij ernstig depressief. “Ze zou dus toch leven. Maar hoe dat precies moest, had ze nooit geleerd. Hoe vind je een plek in een wereld waaraan je nooit hebt deelgenomen, en hoe pik je de draad weer op na een traumatische gebeurtenis?”