zaterdag 28 september 2013

Matten, schaakverhalen 12


Al een jaar hoorde ik niets meer van het schaaktijdschrift Matten, waar ik lid van dacht te zijn. Totdat ik vorige maand zag dat nummer 12 was uitgekomen. Helaas ontving ik hem niet per post. Kennelijk is mijn lidmaatschap eenzijdig stopgezet. Gisteren kocht ik het dikke nummer vol schaakverhalen in de winkel. In het voorwoord wordt het droeve nieuw gebracht: dit zal het laatste nummer zijn.


Ik lees (las) Matten altijd met veel plezier. Het kent een paar vaste rubrieken als Het notatiebiljet of De foto, maar verder staat het voornamelijk vol met schaakanekdotes, sterke verhalen en herinneringen. Ook in dit laatste nummer wordt er vooral achterom gekeken. Vaak zijn de hoofdpersonen uit de verhalen reeds dood zoals Bobby Fischer of Donner. De stijlvolle herinnering van Robert Hübner aan Carel van den Berg eindigt ermee dat Carel korte tijd later sterft.

Een hoofdpersoon in het stuk van Jeremy Silman gaat ook dood. Het is de onmogelijke Jimmy Buff, schaker en kennis van Bobby Fischer. In het stuk wordt duidelijk dat sommige schakers perverselingen zijn die moeilijk aan een vrouw kunnen komen. De schrijver van het stuk legt schaker Sam uit dat als hij zo nodig een vrouw zoekt er vele ‘bestel-een –bruid’ websites bestaan. Beter dan de ’ik-haal-hem-tevoorschijn-techniek’ die Sam normaal gesproken hanteert. Jaren later blijkt Sam inderdaad zijn geluk via internet te hebben beproeft en deze gouden tip met andere schakers te hebben gedeeld. Jimmy Buff had zich voordat hij het loodje legde voor 40.000 dollar laten uitkleden door een mooie internetmeid uit Rusland.

Wat ik las bij veel  van de herinneringen is het verschijnsel ‘afstralen van de roem’ zoals Donner het noemde. Schakers zijn er uitermate trots op in de buurt van een beroemdheid verkeerd te hebben. Zij denken zo iets mee te pikken van hun roem. Vanzelfsprekend wordt er altijd vermeld dat zij tegen elkaar gespeeld hebben. Leon Pliester doet dit bij Bobby Fischer, Karel van der Weide bij Magnus Carlsen. Ook in de verliespartijen stonden de schrijvers uiteraard praktisch gewonnen en slechts door een domme fout wist de beroemdheid toch te winnen. Dezelfde verhalen hoor je wekelijks op iedere schaakclub.

Jammer dat Matten is gestopt. Hopelijke duikt er een sponsor op en kan het blad, zoals grote bedrijven gewoonlijk doen, nog een doorstart maken.

Geen opmerkingen: