Al enige tijd zocht ik dit boekje over Karel van het Reve
uit 1991. Nu is het herdrukt; ik heb het meteen gekocht. Het origineel is leuk
als curiosum, de herdruk is volstrekt overbodig. Het boekje is vooral opgebouwd
uit (soms paginalange) citaten van deels obscure stukken van Karel.
Na het verschijnen van de schitterende uitgave van de verzamelde werken liggen deze stukken binnen ieders handbereik. De anekdotes over het leven van Karel zijn inmiddels opgetekend door Ger Verrips in zijn biografie uit 2004. Kortom, ik las niets nieuws in dit overbodige boek, met uitzondering van het stukjes over de persoonlijke ontmoetingen tussen Holman en Karel van het Reve.
De irritatie top 3 is: 1. dat Holman de Avonden en andere boeken van Gerard Reve als betrouwbare bron gebruikt; 2. dat hij veronderstelt dat Euwe na de dood van Aljechin vanzelf weer wereldkampioen schaken werd en 3. dat hij zich afvraagt of Karel meer limericks heeft geschreven, terwijl er in 1991 een heel boekje van verscheen. In deze herdruk is een dergelijke noodzakelijke aanvulling niet opgenomen en had daarom niet mogen verschijnen.
Tot slot verdenk ik Holman ervan dat hij eigenlijk een hekel heeft aan Karel van het Reve. Hij is een groot liefhebber van Gerard Reve, die op zijn beurt de pest had aan zijn broer. Veel zelfbenoemde echte Reve-fans moeten daarom niets van de geleerde broer hebben. Theodor Holman probeert deze reflex te onderdrukken, maar slaagt daar niet helemaal in. Zelf vind ik beide broers geweldig; over 200 jaar zullen literatuurwetenschappers na langdurige studie waarschijnlijk tot de ontdekking komen dat het om één en dezelfde persoon ging.
Na het verschijnen van de schitterende uitgave van de verzamelde werken liggen deze stukken binnen ieders handbereik. De anekdotes over het leven van Karel zijn inmiddels opgetekend door Ger Verrips in zijn biografie uit 2004. Kortom, ik las niets nieuws in dit overbodige boek, met uitzondering van het stukjes over de persoonlijke ontmoetingen tussen Holman en Karel van het Reve.
De irritatie top 3 is: 1. dat Holman de Avonden en andere boeken van Gerard Reve als betrouwbare bron gebruikt; 2. dat hij veronderstelt dat Euwe na de dood van Aljechin vanzelf weer wereldkampioen schaken werd en 3. dat hij zich afvraagt of Karel meer limericks heeft geschreven, terwijl er in 1991 een heel boekje van verscheen. In deze herdruk is een dergelijke noodzakelijke aanvulling niet opgenomen en had daarom niet mogen verschijnen.
Tot slot verdenk ik Holman ervan dat hij eigenlijk een hekel heeft aan Karel van het Reve. Hij is een groot liefhebber van Gerard Reve, die op zijn beurt de pest had aan zijn broer. Veel zelfbenoemde echte Reve-fans moeten daarom niets van de geleerde broer hebben. Theodor Holman probeert deze reflex te onderdrukken, maar slaagt daar niet helemaal in. Zelf vind ik beide broers geweldig; over 200 jaar zullen literatuurwetenschappers na langdurige studie waarschijnlijk tot de ontdekking komen dat het om één en dezelfde persoon ging.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten