De foto’s in dit prachtboek werden in 1970 tentoon gesteld
in het Nederlands Paviljoen op de Expo in Osaka. Honderdduizenden Japanners
zagen deze honderd foto’s die een beeld moesten geven van de Nederlandse
samenleving. Daarna zijn de foto’s niet meer te zien geweest tot het
verschijnen van dit boek in 2011. De korte inleiding is van Remco Campert, de
soms melige commentaren zijn van Jan Mulder.
Wat laten de foto’s zien? Veel arbeiders, politici,
directeuren die trots voor hun werk poseren. Ook zie je kinderen op een
speelplaats en jongeren op de fiets. Kinderen droegen zomer en winter korte
broeken en alles ziet er schoongewassen uit, bijna leugenachtig. De opdracht
was natuurlijk om ons positief neer te zetten in Osaka. Dat is gelukt. Je
blijft in dit boek bladeren, zo intrigerend zijn de foto’s uit deze wereld die
niet meer bestaat. Of hij ooit bestaan heeft is de vraag. Eén foto van een
schoolklas uit 1969 met vier- en vijfjarige lijkt verdacht veel op de
klassenfoto waar ik op sta uit 1969. Dus toch de werkelijkheid vastgelegd?
De fotograaf legde ook bekende Nederlanders vast: Luns, Joop
den Uyl, Frans Molenaar met sigaret en ruitpak. Op een foto met
biologiestudenten is bij toeval Midas Dekkers terecht gekomen. Wat waren ze heerlijk jong.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten