Stefan Brijs – De engelenmaker

Ik had nog nooit van Stefan Brijs gehoord. Van Patricia G. kreeg ik voor mijn verjaardag deze 27^ste druk van  ‘De engelenmaker’. Het boek is inmiddels in meer dan tien talen vertaald en zal binnenkort waarschijnlijk worden verfilmd. Waarom kende ik Brijs niet?

Het is een spannend boek, maar geen thriller. Ik mag dus niet teveel vertellen over de inhoud. De achterflap vermeldt dat de hoofdpersoon Victor Hoppe is, die met zijn drie kleine kinderen terugkeert in zijn geboortedorp. Vanaf het moment dat je dit leest weet je dat er iets vreemd is aan deze kinderen. Laat ik verklappen dat de kinderen meer dan vreemd zijn. De dokter is niet minder bizar, een echte autist. 

Het valt me op dat in de laatste paar boeken die ik heb gelezen  de hoofdpersoon ook autistische is of ervan wordt beschuldigd, bijvoorbeeld Hermans en Foer. In ‘De engelenmaker’ is Victor Hoppe het prototype van gestoorde wetenschapper. In het eerste deel wordt het verhaal na de aankomst in zijn dorp chronologische verteld vanuit verschillende gezichtspunten. Goed is dat er telkens een puzzelstukje wordt toegevoegd, maar je nooit een groot stuk van  het verhaal in één keer hoort. Je blijft dus lezer om te weten hoe het afloopt. 

In deel twee wordt de chronologie losgelaten en krijg je inzicht in de jeugd van Victor en lees je hoe hij zich ontwikkelde als briljant medisch onderzoeker en waarom het mis ging in zijn wetenschappelijk loopbaan.

Deel drie speelt zich weer af in het nu. Het verhaal leidt onherroepelijk tot een dramatisch ontknoping, die een beetje simpel is. In het afgebrande doktershuis zijn alle bewijzen verloren gegaan. Er is een collega die zelfmoord pleegt. De buitenwereld kan nu zeggen dat hij een fantast was. Spannender zou zijn om te eindigen met twee meningen: enerzijds bijvoorbeeld de collega-arts die weet dat de dokter niet gek was, maar een revolutionaire ontdekking heeft gedaan en ervoor kan kiezen dit te bewijzen; anderzijds de dorpelingen of de andere medici die hem als geniaal maar gek kunnen wegzetten. Dat laat ook ruimte voor een vervolg. Al met al, een zware aanrader.