Karel van het Reve en Dimitri Frenkel Frank voerden eind jaren 80 een korte briefwisseling naar aanleiding van de musical Tsjechov. Musicals zijn vreselijk maar dit leverde een leuk boekje op. Dimitri Frenkel Frank schrijft de langste brieven en vuurt in elke brief talloze vragen af op Van het Reve. Hij beantwoordt de vragen soms wel, soms niet. Dit levert wat irritatie bij de vraagsteller op. 

Minder beschaafde lieden zouden meteen ruzie hebben. Dimitri Frenkel Frank praat over allerlei culturele uitstapjes: theater, film, buitenlandse reizen en vooral toneel. Karel gaat nooit de deur uit, maar zegt met minder woorden vaak veel meer: ” ‘Wereldvreemd’  is een betrekkelijk iets. Je kunt in een ivoren toren wonen en beter weten wat er in de wereld te koop is dan iemand die voortdurend onder de mensen is. Ook geloof ik niet dat je de mensen beter leert kennen als je onder landlopers verkeert dan wanneer je dagelijks met professoren omgaat.” Zo kennen we hem weer. Interessant vond ik dat de klemtoon in Russische namen bepaald niet vastligt. Bij Ivanov ligt hij volgens de regels op de tweede lettergreep, maar bepaalde families hebben in de 19^de eeuw uit bekaktheid deze op de laatste lettergreep gelegd. Russische taalpuristen zullen hier niet blij mee zijn. Ik vind die uitspraakdiscussies meestal gezeur. Waarom zou je een naam moeten uitspreken zoals de schrijver hem zelf ooit uitsprak? Tot slot: wist u dat schoothondje in het Engels een lapdog is. Wat een schattig woord.