Bij de Slegte kocht ik voor enkele euro’s deze roman van
Brijs. Het verhaal draait om het vreugdeloze bestaan van Arend en zijn
ziekelijke moeder. Zowel moeder als zoon zijn verschrikkelijk. Vanaf de
geboorte haat Anna haar dikke misvormde kind. En vanaf pagina 1 weet je hoe het
zal aflopen. Arend wil vliegen en verzameld vleugels van insecten. Natuurlijk
vliegt hij op de laatste pagina het raam uit.
Tussendoor lees je de ontwikkeling van het kind, zowel gezien vanuit de moeder als vanuit de zoon, die in de baarmoeder al geen zin heeft in zijn komende leven. Het is geen fris boek. Brijs beschrijft alles op een nogal plastische wijze. Of het gaat om de beschrijving van het pletten van insectenlijven, het niet kunnen ophouden van ontlasting of het bolle lijf van de moeder of het kind, alles is even smerig. Je moet er maar van houden.
Tussendoor lees je de ontwikkeling van het kind, zowel gezien vanuit de moeder als vanuit de zoon, die in de baarmoeder al geen zin heeft in zijn komende leven. Het is geen fris boek. Brijs beschrijft alles op een nogal plastische wijze. Of het gaat om de beschrijving van het pletten van insectenlijven, het niet kunnen ophouden van ontlasting of het bolle lijf van de moeder of het kind, alles is even smerig. Je moet er maar van houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten