Jan Siebelink is beroemd geworden met de bestseller Knielen op
een bed violen. Hij had voor dit succes al een hele rij boeken geschreven. Verdwaald gezin uit 1993 gaat over een gezin uit
Arnhem in de jaren vijftig: de man werkt op het archief en verzamelt postzegels, de vrouw
eet taartjes, is dik en bemoeit zich veel te veel met haar dochter Noor.
Het gezin is niet gelukkig en niemand in de hele roman, of in het Arnhem van de jaren vijftig, kent enige levensvreugde. Siebelink beschrijft heel gedetailleerd alle ontwikkelingen met vrienden, familie en collega’s, maar noemt ook eindeloos namen van bioscopen, cafés, merken van apparaten enzovoorts.
Het gezin is niet gelukkig en niemand in de hele roman, of in het Arnhem van de jaren vijftig, kent enige levensvreugde. Siebelink beschrijft heel gedetailleerd alle ontwikkelingen met vrienden, familie en collega’s, maar noemt ook eindeloos namen van bioscopen, cafés, merken van apparaten enzovoorts.
Hoewel Siebelink geen mooischrijver is, leest het boek lekker weg. Het is een beetje pulp, waarbij je
lezend je gedachten kunt laten afdwalen, even later pik je het verhaal gewoon
weer op. Een voordeel is dat Siebelink nergens hoogdravend en dus ergerlijk is.
Hij beschrijft meer gebeurtenissen (vaak in dialoogvorm) dan dat hij een
verhaal vertelt.
De dochter maakt het tot twee keer toe uit met een vriendje De vader wordt verliefd op een nieuwe vrouwelijke collega. Zijn baas gaat er met haar vandoor, trouwt met haar en sterft later aan een rotte alvleesklier. Een buurman schaakt een lelijk buurmeisjes van 18. Een poesje loopt weg en wordt aangereden, maar overleeft het. Het lijkt wel een soap! Een verfilming ligt op de loer. Siebelink kon allerlei sluimerende (oorlogs)trauma’s die in het boek worden aangeroerd uitdiepen, maar doet dit niet. Hij blijft tot het einde aan de de oppervlakte. Er is geen ontknoping.
De dochter maakt het tot twee keer toe uit met een vriendje De vader wordt verliefd op een nieuwe vrouwelijke collega. Zijn baas gaat er met haar vandoor, trouwt met haar en sterft later aan een rotte alvleesklier. Een buurman schaakt een lelijk buurmeisjes van 18. Een poesje loopt weg en wordt aangereden, maar overleeft het. Het lijkt wel een soap! Een verfilming ligt op de loer. Siebelink kon allerlei sluimerende (oorlogs)trauma’s die in het boek worden aangeroerd uitdiepen, maar doet dit niet. Hij blijft tot het einde aan de de oppervlakte. Er is geen ontknoping.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten