Koos van Zomeren – De witte prins

Nadat ik ‘Een jaar in scherven’ had gelezen wilde ik meer Koos van Zomeren. De witte prins werd in dit boek genoemd als een afrekening met zijn communistische verleden. Ik heb het of niet goed onthouden of niet helemaal begrepen. Ik dacht dat De witte prins een soort autobiografie was, maar het bleek anders: een roman! 

De eerste 20 pagina’s zijn verwarrend, je weet niet waar het verhaal heengaat. Daarna ontwikkelt het zich en raak je zo geboeid dat je het wel moet uitlezen. De hoofdpersoon Richard, het verhaal speelt zich af in de jaren 70, lijkt sprekend op Van Agt, in het boek Bufo genoemd. Aan dit gegeven zijn alle andere gebeurtenissen in het boek gekoppeld: zijn revolutionaire jaren, het werk in de fabriek, zijn vrouw die bij hem wegloopt en de actie die het begin en de ontknoping van het boek vormt en waar ik niks over schrijf want stel dat iemand dit boek wil lezen.

Het communistische verleden van Richard (en van Van Zomeren) speelt natuurlijk wel een rol in dit boek. Eén mooi citaat: “Elk rund kent de eerste wet van de koestal: de grootste dief van je ruif staat pal naast je. Toegepast  op de politiek betekent deze wet dat een partij minder te duchten heeft van haar tegenpolen dan van partijen waaraan zij nauw verwant is.” Overigens, Bufo betekent kikker of pad.