Dit zesde deel van de dagboeken van Frida Vogels wijkt qua
sfeer en onderwerpen weinig af van de vijf voorgaande. Zij worstelt met haar
vriendschappen, haar huwelijk, haar schrijverschap en natuurlijk haar familie.
Het contact met broer Michiel is geheel verbroken; vader is toe aan zijn
pensioen maar ziet dat zelf niet in. Zij bezoekt Han en Lousje Voskuil in
Amsterdam. Het contact is minder warm.
De relatie met haar man Enzo is heel complex. Waarom maakt zij het zichzelf zo moeilijk? Waarom zegt ze niet gewoon tegen haar man wat ze wil? En waarom wil iemand dit allemaal lezen? Je kijkt eigenlijk recht in de hersenpan van Frida Vogels. Haar observaties zijn erg scherp, de anekdotes over haar Italiaanse schoonfamilie en vrienden zijn amusant en soms schrijnend. Is het soap, intellectuele soap? Het lijkt er sterk op; alleen ben ik bang dat het nooit goed zal aflopen. Deel 7 ligt klaar in de winkel. Ik hoorde dat in dat deel haar huwelijk toch echt op de klippen loopt. Daarna volgen nog 9 delen, totaal ongeveer 8.000 pagina’s. En toch wil ik het lezen.
De relatie met haar man Enzo is heel complex. Waarom maakt zij het zichzelf zo moeilijk? Waarom zegt ze niet gewoon tegen haar man wat ze wil? En waarom wil iemand dit allemaal lezen? Je kijkt eigenlijk recht in de hersenpan van Frida Vogels. Haar observaties zijn erg scherp, de anekdotes over haar Italiaanse schoonfamilie en vrienden zijn amusant en soms schrijnend. Is het soap, intellectuele soap? Het lijkt er sterk op; alleen ben ik bang dat het nooit goed zal aflopen. Deel 7 ligt klaar in de winkel. Ik hoorde dat in dat deel haar huwelijk toch echt op de klippen loopt. Daarna volgen nog 9 delen, totaal ongeveer 8.000 pagina’s. En toch wil ik het lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten