Lezen doet meer lezen. Door het lezen van Het grote Willem
Frederik Hermans boek, kwam ik erachter dat Jeroen Brouwers ooit een boekje aan
Hermans heeft gewijd, meteen besteld natuurlijk. Na al die Hermans-kenners die
hem eigenlijk verachten is dit een ware opluchting. Brouwers schrijft kundig en behandelt
chronologisch Hermans betrokkenheid bij Brussel, de stad waar hij de laatste
jaren van zijn leven heeft gewoond.
Brouwers heeft enkele brieven met Hermans
gewisseld. Aanleiding was de wereldpremière van Hermans’ stuk Dutch Comfort.
Brouwers sprak hem die avond voor het eerst. Voor aanvang van het stuk zag hij
Hermans binnenkomen en een rij inschuiven. Achter hem zat Julien Weverbergh.
Net toen Hermans wilde gaan zitten zag hij deze vijand en schoof onmiddellijk
terug om elders te gaan zitten. Brouwers tekende het op in zijn dagboek. Jaren
later kwam deze anekdote terug in een geschrift van Brouwers. Hermans schreef hem dat hij het totaal
verkeerd gezien had en een korte briefwisseling volgde. Brouwers antwoordde
beleefd, maar bleef bij zijn standpunt, aangezien hij het die avond meteen had
opgetekend. Opmerkelijk genoeg ontstond er geen vete! Als er twee Nederlandse
schrijvers zijn die machtig mooi ruzie kunnen maken zijn zij het wel. Gelukkig
heeft deze gebeurtenis zijn kijk op Hermans niet aangetast, zo blijkt uit dit
mooie boekje. Maar… stel dat zij elkaar op schrift in de haren waren gevlogen,
dat had wel prachtig proza opgeleverd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten