De derde Thomas Verbogt die ik in korte tijd lees is deze korte
roman. Het is wederom een spannend verhaal. De achterflap gebruikt het cliché
beklemmend. Ik las het boekje gisteren in één keer uit, dus het boeide mij.
Verbogt schrijft gewoon goed. Alleen de ontknoping zag ik al vrij snel aankomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten