Posts tonen met het label Erik Vlaminck. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Erik Vlaminck. Alle posts tonen

vrijdag 29 maart 2019

Erik Vlaminck – Een berg mens onder witte lakens

Ik ben een groot liefhebber van het werk van Erik Vlaminck. Ieder nieuw boek van hem koop ik direct. Vorige week verscheen zijn roman met de prachtige titel: ‘Een berg mens onder witte lakens’. Zoals vaker in zijn werk schrijft Vlaminck over mensen die zich met moeite staande weten te houden in de samenleving. 

vrijdag 14 april 2017

Erik Vlaminck – De Wattman

Erik Vlaminck schrijft naast verhalen en romans ook toneelteksten. Wattman is vorig jaar opgevoerd door muziektheatergezelschap De Kolonie. Helaas heb ik het gemist. Een wattman is een trambestuurder. Deze wattman reed met de tram op 10 mei 1940 naar het door bommen getroffen Sint-Amedeusgesticht voor krankzinnigen even buiten Mortsel.

zaterdag 25 juni 2016

Erik Vlaminck - Winnen

‘Winnen’ is een novelle uit 2010, een uitgave uit de reeks wablieft (klare taal, goed verhaal). Het zijn “vlotte boeken in duidelijke taal voor volwassen beginnende lezers.”  Misschien is dat de reden dat ik deze novelle wat tegen vind vallen.

zondag 19 juni 2016

Erik Vlaminck – Dikke Freddy aan zee

Dikke Freddy besluit te verhuizen. In Antwerpen is hij uitgeprocedeerd. Hij komt op de wachtlijsten geen stap vooruit; “omdat ik voortdurend langs links en rechts voorbijgestoken word omdat ik zogezegd geen personen ten laste heb”, schrijft hij aan Bart de Wever, burgemeester  van Antwerpen.

zaterdag 6 februari 2016

Erik Vlaminck – De zwarte brug


Erik Vlaminck is mijn favoriete Vlaamse auteur. Zijn verhalen zijn nostalgisch-tragisch, zijn personages zijn geen helden. Hij schrijft prachtig. Net als in voorgaande boeken als Suikerspin en Miranda van frituur Miranda speelt De zwarte brug zich deels af in het kermismilieu. Bekende personages, zoals Modest en zijn dochter Laura, duiken weer op. Vlaminck bouwt met elk boek een stuk op van de wereld waaruit hij is voortgekomen. Met ‘De zwarte brug’ heeft hij een meesterlijk werk aan zijn oeuvre toegevoegd.

zaterdag 28 september 2013

Erik Vlaminck – Brieven van Dikke Freddy


Tot mijn grote vreugde trof ik bij de prachtboekwinkel Erik Tonen uit Antwerpen het eerste deel van de brievenboeken van Dikke Freddy aan, onder de simpele titel ‘Brieven van Dikke Freddy’. Erik Vlaminck zit achter dit personage dat regelmatig schrijft aan instanties en invloedrijke personen om te klagen over zijn persoonlijke situatie. Dikke Freddy heeft geen werk, nauwelijks een woning maar wel een goed hart en veel dorst.

Erik Vlaminck – Dank u, heren. Vijf vrouwen over Elsschot


Erik Vlaminck schrijft niet alleen verhalen en romans, maar ook toneel. En hij kan voordragen alsof hij in zijn eentje een heel theaterstuk opvoert. Ik hoorde hem eens lappen tekst uit Suikerspin uit het hoofd declameren, prachtig.

Erik Vlaminck – Meer brieven van Dikke Freddy


Erik Vlaminck publiceert als zijn alter ego Dikke Freddy al jarenlang brieven in ‘Alert, tijdschrift voor zorg en sociale politiek’. Tweemaal zijn de brieven gebundeld. Eerst in ‘Brieven van Dikke Freddy’  -ook antiquarisch niet te krijgen - daarna verscheen de logisch vervolgtitel ‘Meer brieven van Dikke Freddy’ met brieven uit de periode 2002-2007. Ik had het geluk op boekwinkeltjes voor 5 euro een bijna nieuw exemplaar te vinden.

Erik Vlaminck – Miranda van frituur Miranda


’Miranda van frituur Miranda’ is de geniale titel van Vlamincks net uitgebrachte novelle. Als liefhebber koop ik onmiddellijk alles wat er van hem uitkomt. Miranda is een personage uit zijn ‘Suikerspin’, Vlamincks roman over de Siamese tweeling Joséphine en Anastasia.

dinsdag 24 september 2013

Erik Vlaminck – Brandlucht


Suikerspin, het vorige werk van Erik Vlaminck, vond ik het mooiste Vlaamse boek sinds jaren. De verwachtingen voor Brandlucht waren dus hoog gespannen.  Het viel niet tegen.