Isabel Allende – Liefde en schaduw

‘Liefde en schaduw’ kwam uit in 1984. De Nederlandse vertaling verscheen twee jaar later. Komende november is dit één van de drie boeken bij de campagne ‘Nederland Leest’. Het thema ervan is dit jaar democratie. ‘Liefde en schaduw’ is een goed gekozen klassieker voor dit thema. 

Karel van het Reve - Apologie

Een apologie is een verweerschrift. Deze apologie is geschreven naar aanleiding van het liber amicorum (= een vriendenboek) dat Karel van het Reve kreeg aangeboden bij zijn zeventigste verjaardag.

L.H. Wiener – In zee gaat niets verloren

'In zee gaat niets verloren’ (2015) wijkt enigszins af van zijn eerdere werk. Niet dat hij milder of minder stijlvast is geworden. Hij schakelt ook in dit boek tussen de verschillende alter-ego’s en weet diverse verhaallijnen knap in elkaar te vlechten. Maar hier gaat hij voor het eerst uitvoerig in op zijn Joodse achtergrond en verdiept hij zich in zijn persoonlijke familiegeschiedenis. Alles fictief natuurlijk, maar daarom niet minder waar.

Karel van het Reve - Dankwoord bij de aanvaarding van de P.C. Hooftprijs

Op de boekenmarkt van Zutphen kocht ik dit bescheiden boekje, waar ik al jaren naar op zoek was: het dankwoord van Karel van het Reve bij de aanvaarding van de P.C. Hooftprijs in 1982. Er waren 225 exemplaren van gedrukt; het boekje was niet voor de handel bestemd.

A.L. Snijders – De schrijfmachine van mijn grootvader

De zkv’s van A.L. Snijders verschijnen in prachtig uitgegeven compacte bundels. Elke jaargang zijn eigen boek. Daarnaast verschijnen er met enige regelmaat  bijzondere uitgaven van zijn hand, dunne boekjes in kleine oplagen, die tweedehands alleen voor veel geld te koop zijn.

Lize Spit – Het smelt

Het smelt is het romandebuut van Lize Spit. De kritieken waren terecht positief, want het is een geweldig boek. De bijna vijfhonderd pagina’s vervelen nergens. Los van de universele thema’s als opgroeien in een liefdeloos gezin en een jeugdvriendschap die niet standhoudt, is Het smelt een spannend boek. De spanning zit erin dat Spit steeds een klein gedeelte prijs geeft van wat er in het verleden is gebeurd, maar de spanning komt ook voort uit de grote harmonie in de opbouw van boek.

Gerbrand Bakker – Jasper en zijn knecht

Ik lees graag schrijvers die een overzichtelijke wereld beschrijven, zoals Maarten ’t Hart, Koos van Zomeren, A.L. Snijders en J.J. Voskuil. Zij trekken niet de wereld over, storten zich niet in allerlei avonturen en houden afstand tot het literaire milieu. Ik kan niet zeggen waarom, maar hun levens blijven mij boeien. Ik wil alles van hen lezen. Herhaling is geen enkel bezwaar. Na het lezen van ‘Jasper en zijn knecht’ voeg ik Gerbrand Bakker toe aan dit mooie genre.

Frank Schurink – Gedoemanagement

Onder de grappige titel ‘Gedoemanagement’ schreef Schurink dit praktisch boekje voor mensen die last hebben van gedoe. Wat gedoe is, kun je heel ruim opvatten: dingen die niet gaan zoals je wilt, collega’s die je tegenwerken, teveel emails die je moet beantwoorden, kortom: alles wat stress geeft. Zijn boodschap is dat je het kunt beheersen. Je kunt er mee leren omgaan.

Bruce Chatwin – Utz

Kaspar Utz is verzamelaar van Meissenporselein. Dat is waarvoor hij leeft. Hij woont in Praag wanneer de verteller hem in 1967 opzoekt. Zijn kleine huis staat volgepakt met porseleinen beeldjes. Huishoudster Marta brengt hem eten. Utz is een merkwaardige man. Bruce Chatwin beeldt hem in fasen uit. Het boek begint met zijn begrafenis, die op 7 mei 1974 ’s morgens vroeg plaatsvindt. Naast zijn vriend Orlik en Marta zijn er geen andere mensen op komen dagen. Het afscheidsontbijt in Hotel Bristol nuttigen zij samen. Er was gerekend op minstens tien mensen.

Georges Perec – Een kunstkabinet

Georges Perec (1936-1982) was van Pools-Joodse afkomst. Hij groeide op in Frankrijk. Zijn ouders kwamen om in de oorlog. Perec schrijft merkwaardige boeken, zoals ‘Wat voor brommertje met verchroomd stuur achter op de binnenplaats?’, waar de hoofdpersoon telkens een andere naam heeft, of ‘Tips en wenken voor wie zijn afdelingschef om opslag wil vragen’, waarin geen enkele bruikbare tip te lezen valt. Opmerkelijke is ook zijn boek  ‘La Disparition’, waarin de letter E ontbreekt. Hij is een  meester in uitweidingen en houdt erg van eindeloze opsommingen. Toch zijn zijn boeken zeer leesbaar en de humor ontbreekt niet in zijn werk.

L.H. Wiener – Nestor

L.H. Wiener schrijft voornamelijk verhalen. Zijn romandebuut  ‘Zwarte vrijdag’ uit 1967 werd door zowel lezers als recensenten volledig genegeerd. ‘Nestor’ is zijn tweede roman uit 2002. Hierna kreeg de schrijver meer de aandacht die hij verdient.

Hanya Yanagihara – Een klein leven

Een klein leven werd door de boekhandelaren bij DWDD uitgeroepen tot het boek van het jaar 2016. Maarten ’t Hart denkt hier anders over. In zijn vlog voor Boekhandel de Kler noemt hij het boek een onvervalste tranentrekker. Bovendien vindt hij het 250 pagina's te dik. Ik ben het eens met zijn beide opmerkingen. Toch vond ik het geen slecht boek. Het verhaal begint bij vier studenten in New York, die samen een huis delen en hun leven lang vrienden zullen blijven. De een wordt architect, de ander kunstenaar, de derde acteur. Jude is de vierde vriend. Hij is intelligent, muzikaal, houdt van wiskunde, maar kiest ervoor om jurist te worden.