Christine Otten – Om adem te kunnen halen

Christine Otten debuteerde in 1995 met de roman ‘Blauw metaal’. Zij kreeg na 2004 vooral bekendheid door haar boek ‘De laatste dichters’. Het verhaal in dit boek speelt in New York rond een bekende groep zwarte dichters, The Last Poets. Het boek is kenmerkend voor Ottens werk: gebaseerd op werkelijke personen en spelend in een milieu dat ver af staat van het hare. 

Erik Vlaminck – Een berg mens onder witte lakens

Ik ben een groot liefhebber van het werk van Erik Vlaminck. Ieder nieuw boek van hem koop ik direct. Vorige week verscheen zijn roman met de prachtige titel: ‘Een berg mens onder witte lakens’. Zoals vaker in zijn werk schrijft Vlaminck over mensen die zich met moeite staande weten te houden in de samenleving. 

Ilja Leonard Pfeijffer – Grand Hotel Europa

Grand Hotel Europa is een ingenieus opgebouwde roman. Het dikke boek kreeg niet voor niets vele positieve recensies. Op de eerste pagina komt de schrijver Ilja Leonard Pfeijffer - het hoofdpersonage in het boek - met een taxi aan bij het Grand Hotel Europa. Hij maakt een praatje met de piccolo en checkt in. Montebello, de majordomus begeleidt hem naar zijn ruime kamer en verhaalt over de geschiedenis van het enigszins vervallen hotel.

Jan Siebelink – Jas van belofte

Als het schrijven van het Boekenweekgeschenk de bedoeling heeft om de gevraagde auteur te eren vanwege zijn of haar verdiensten voor de Nederlandse literatuur, dan heeft de CPNB met Jan Siebelink een prima keuze gemaakt. Zelf denk ik dat voor de promotie van het Nederlandse boek meer gebaat is bij een meer verrassende keuze: een jonge schrijver die iets nieuws kan laten zien.

David Vann – Klare lucht zwart

De boeken van David Vann zitten vol geweld. (Zelf)moord is een vast onderdeel in zijn werk. Legende van een zelfmoord en Goat Mountain spelen zich af op afgelegen plekken: een vader en zoon trekken zich terug op een eiland, drie mannen en een kind gaan op jacht. De sfeer is broeierig en dreigend. Het loopt niet goed af. Klare lucht zwart kent een zelfde wreedheid, maar de omstandigheden en de stijl wijken af van ander werk van David Vann.

Barry Hines – Kes

De roman ‘Kes’ uit 1968 is een klassieker in Engeland. Het boek werd al een jaar na verschijnen verfilmd door Ken Loach, met medewerking van Hines. De film had ik al eens gezien, het boek nooit gelezen. Nu is er een Nederlandse vertaling verschenen, mede dankzij steun van Schwob. Deze club vraagt aandacht voor de mooiste vergeten klassiekers en geeft ook financiële steun hiervoor. Schwob kan niet genoeg geprezen worden.

Karel Capek – Prenten van Holland

In 1931 was Karel Čapek in Den Haag voor het 9e Internationale PEN-congres. Naar aanleiding hiervan noteerde hij zijn indrukken van Holland. In 2009 verscheen deze vertaling in de Moldaviet-reeks.

David Garnett – Een man in de dierentuin

Na het succes van ‘Vrouw of vos’ bracht uitgeverij Cossee onlangs een tweede korte roman uit van de Engelse schrijver en lid van de Bloomsburygroep David Garnett. ‘Een man in de dierentuin’ is geschreven in 1924. Het boek is met veel zorg en liefde vormgegeven. Het heeft een prachtig omslag en het nawoord van vertaler Irwan Droog is verhelderend.

Martijn Neggers – De mensen die achterbleven

Vorig jaar las ik het uiterst humoristische boek ‘Spoetnik’, over een mislukte leraar maatschappijleer die vanuit Amsterdam terecht komt in de meest deprimerende straat van Helmond. ‘De mensen die achterbleven’ is het debuut van Neggers uit 2016. Het is eveneens een zeer grappig boek.

Esther Gerritsen – Roxy

Esther Gerritsen is erg goed in het neerzetten van treurige en soms wat ergerlijke personages. In Roxy is zij erin geslaagd een buitengewoon onaangenaam persoon te creëren. De zevenentwintigjarige Roxy is schrijfster. Zij is getrouwd met de wat oudere, geslaagde zakenman Arthur. Aan het begin van het verhaal krijgt zij ’s nachts bezoek van twee politieagenten die haar vertellen dat haar man is omgekomen bij een auto-ongeluk. Een dag later wordt eraan toegevoegd dat hij niet alleen in zijn stilstaande auto zat. Hij was samen met een meisje, dat eveneens stierf. Zij waren beiden naakt.

Tania Heimans - Hemelsleutels

In 2015 schreef Tania Heimans met Het huis met de leeuwen een prachtige roman. Het boek speelt in de oude diergaarde in Rotterdam en valt eerder onder literaire non-fictie. Zij debuteerde in 2008 met een geheel ander boek. In Hemelsleutels is de hoofdpersoon een jong meisje, waarvan de moeder zelfmoord pleegt. Zij woont met haar vader in een huis in Rotterdam-West. Linde voedt noodgedwongen zichzelf op. Vader ligt doorgaans in bed met een of meerdere vrouwen, hangt de kunstenaar uit of drinkt bier. Het boek speelt in de jaren zeventig.

Esther Gerritsen – De trooster

In deze roman uit 2018 slaagt Esther Gerritsen er wederom in je helemaal in de gedachtewereld van de hoofdpersoon te trekken. Jacob is conciërge in een klooster. Hij twijfelt niet aan God. Jacob is geboren met een dubbel gezicht. De ene helft staat recht, de andere helft staat scheef. Ooit woonde hij enige tijd met een vrouw samen. Zij verliet hem. De familie maakte zich zorgen om Jacob, maar hem deed de scheiding niet veel.