Morten
Mathijsen is politicus en hoofdpersoon is deze thriller. Dit is het derde boek,
naast ‘The lord of the flies’ van William Golding en ‘Liefde en schaduw’ van
Isabel Allende, dat centraal staat in de campagne ‘Nederland Leest’ van dit
jaar. Het thema is democratie. Het decor voor deze thriller is de Haagse
politiek en de nietsontziende ambities
van een ster in opkomst.
Vergelijkingen
met Pim Fortuyn en andere populisten liggen voor de hand. Morten is slim en
heeft een duidelijke mening over democratie en wat er moet veranderen in het
land. Hij staat op de tweede plaats van de partij in opkomst, ‘De Nieuwe Liberalen’.
Lijsttrekker is Tilda Adema, maar de veertig zetels in de peilingen zijn niet
haar verdiensten. De verkiezingen staan voor de deur en Morten heeft haast.
Twintig
jaar geleden was Morten al ambitieus. Zijn overwinning in de gemeenteraad van
Naarden werd in stijl gevierd. Een rijke vriend en sponsor van de partij gaf
een groot feest waar het gruwelijk misging, een domper op de feestvreugde. Had
Morten had hier schuld aan?
Nu keert
dit verleden zich tegen hem. Hij wordt anoniem afgeperst. Hij betaalt om er zo
kort voor de verkiezingen voorlopig van af te zijn. Wanneer hij het zijn verse
spindoctor Evelien Bax vertelt is zij boos. Maar samen met haar stevent hij af
op een eclatante overwinning. Het enige wat hem dwars zit is zijn gezin. Hij
heeft alles voor Esther en zijn drie dochters over, maar het werk gaat nu voor.
Dit maakt het er thuis niet gezelliger op.
Het zijn
bekende ingrediënten voor een goeie thriller. Anna Levander, pseudoniem voor
het schrijversduo Annet de Jong en Dominique van der Heyde, brengt vooral in de
eerste helft van het boek een mooie gelaagdheid in het verhaal. De
gebeurtenissen van twintig jaar geleden staan namelijk opgetekend in een niet
gepubliceerd boek dat in handen is gekomen van een schrijfster in spe. Langzaam
komen de verhaallijnen bij elkaar, zonder dat de lezer snel kan invullen wat de
volgende stap zal zijn.
Al tijdens zijn
succes bij de gemeenteraadsverkiezingen was de jonge Morten een cynicus. Zijn
geldschieter noemt het reclame. “als je een product vaak genoeg laat zien,
rennen ze ervoor naar de winkel.” Morten beaamt het en ziet zijn eigen rol
scherp in. “Democratie is grillig. Het volk heeft te veel macht. Je moet het
tegen zichzelf beschermen. Wij offeren ons op. Eigenlijk zijn we weldoeners van
het volk, alleen weet het gepeupel dat nog niet.”
In het hele
boek verandert hij wat dit betreft niet, Standpunten breng je naar voren als
het je iets oplevert, niet om een of ander principe. Zo werkt het in
verkiezingstijd. Maar Morten heeft wel degelijk de ambitie om iets te
veranderen. Volgens hem is de democratie te ver doorgeschoten. Het stemrecht
zou beperkt moeten worden en de premier zou een volmacht voor zes jaar moeten
krijgen. Om dit te bereiken is alles geoorloofd. Eenmaal op het pluche is er
dan juist de ruimte om het beste voor het volk te kunnen doen. Democratische
regels zorgen er zo volgens hem voor dat de democratie niet goed functioneert:
“niet democratie, maar vrijheid is het hoogste ideaal.”
Tilda, de
leider van ‘De Nieuwe Liberalen’ is nog van de oude politiek. Zij begrijpt niet
dat het vooral draait om populariteit van personen. “Partijpolitiek is zo
twintigste-eeuws”. Morten vervloekt soms de mediacratie, maar zijn
aantrekkelijke spindoctor wijst hem erop dat de televisie er juist voor gezorgd
heeft dat zij zo hoog staan in de peilingen.
Deze ideeën
over politiek vermengt Anna Levander zorgvuldig door het spannende verhaal
heen. Want daar draait het boek toch voornamelijk om. Morten komt steeds meer
onder druk te staan. Wie is de geheimzinnige afperser en wat gebeurde er
precies op het feestje twintig jaar geleden? Wat is de achtergrond van de
knappe Evalien en wordt Morten verliefd op haar? Kan Morten zijn licht
overspannen vrouw kalmeren en de belangrijkste vraag: wint hij de verkiezingen?
In de loop
van het boek wordt het verhaal wat ongeloofwaardig. De schrijfster weet wel erg
simpel aan te sluiten bij de besprekingen tussen Morten en Evalien. Een
overbodige hypnose-sessie is eerder lachwekkend dan spannend. En aan het eind
gebeuren er zoveel dramatische dingen tegelijkertijd dat de spanningsboog weg viel.
Maar al met al is ‘Morten’ een lekkere thriller. Er is een deel twee en een
deel drie. Wie weet lees ik die binnenkort ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten