Alex Boogers – De tijger en de kolibrie

‘De tijger en de kolibrie’ uit 2010 is een boek met hetzelfde tempo en dezelfde directheid als ‘Alleen met de Goden’. Je leest het achter elkaar uit. Robert Borghart wordt wakker in een ziekenhuis, Hij weet zich praktisch niets meer te herinneren. Alex Boogers vertelt in etappes zijn verhaal, verspringend in de tijd.

Roberts vriend heet Jerry. Al jong heeft Jerry talent voor boksen. Hij gaat op zijn vijftiende van school en verlaat niet snel daarna het ouderlijk huis. Thuis is het ellende: moeder is ziek, vader is agressief. Jerry groeit als bokser, maar hij heeft onrust in zijn lijf. Hij moet vechten tegen demonen.

Robert blijft zijn vriend trouw, ook wanneer deze zich steeds dieper in het criminele milieu onderdompelt. Robert heeft ook bewondering voor Jerry: hij kiest voor zijn eigen leven, laat zich niet door anderen sturen. Terwijl Robert met zijn eerste liefde trouwt en van de ene saaie baan met dank aan zijn schoonvader overstapt in een andere saaie baan, ligt Jerry blowend op de bank met een paar wijven te genieten van zijn welverdiende centen.

Het moet wel mis gaan. Jerry bokst steeds minder en neemt steeds meer risico’s bij zijn criminele zaken. Robert volgt hem een heel eind. Hij verslonst zijn werk, besteedt weinig tijd aan zijn vrouw en zijn zoon Tomas. En voortdurend spookt het in zijn hoofd of hij wel het juiste leven heeft gekozen. Had hij niet bij een grote krant moeten gaan werken, of voor een groot blad in het buitenland? Moet hij niet worden als Jerry, die hem soms indringend toespreekt.

“De idealisten zijn dood. We zijn handelaars, geen vechters. We streven naar geld, naar de schaapjes op het droge. We streven niet naar glorie. Begrijp je dat, Robert? Echte glorie. Dat gaat verder dan geld, dat is meer dan oppervlakkig succes. Als alles verdwenen is, dan heb je alleen nog je herinneringen. Wat je hebt gedaan, wat je tot stand hebt gebracht, en wat je hebt betekend voor iemand anders. Begrijp je dat?”

‘De tijger en de kolibrie’ is opgebouwd uit korte scènes van een paar pagina’s. In de ene scène ligt Robert in het ziekenhuis waar hij langzaam zijn geheugen terugkrijgt, de volgende is hij op vakantie in Bali, zwemt met zijn zoon en is echt gelukkig, dan is hij in gesprek met Jerry of ligt hij in bed met zijn minnares Robin.

Spijt over gemiste kansen, over foute beslissingen, grijpen Robert steeds sterker aan. Als een zombie loopt hij rond, hij functioneert niet meer. Hij kiest niet, maar het noodlot kiest voor hem. Jerry raakt hij kwijt. Hij wil zijn gezin terug, vindt hier tijdelijk rust, maar een spook uit het verleden keert zich tegen hem. Het mooiste wat hij had wordt hem op wrede wijze afgenomen. Hij leeft, maar heeft weinig meer om voor te leven.

Alex Boogers weet zo alle verhalenlijnen prachtig te combineren. Tot het einde toe blijft het boek spannend. Robert loopt rond in de sportschool. Hij ziet jonge jongens zoals Jerry er één was: talentvol en gretig. Als jij er niet meer bent, neemt gewoon een ander je plaats in. Jerry had gelijk. “Alles keert terug, alleen anders dan je vermoedt.”