Een goeie schrijver kan vanuit elk perspectief een geloofwaardig verhaal schrijven. Nabokov schreef ooit een verhaal vanuit het gezichtspunt van een pen. En Gerda Blees schreef met Wij zijn licht een van de beste romans van de afgelopen jaren: ieder hoofdstuk is vanuit een ander perspectief verteld, niet alleen vanuit personen ook vanuit voorwerpen of vanuit een sinaasappelgeur, het wereldwijde web en vanuit cognitieve dissonantie. Driessen kiest in de korte roman Het licht aan het einde van de loop voor het gezichtspunt van een kogel.
Het boek lag al enige tijd klaar om te lezen, maar ik had er eigenlijk weinig vertrouwen in. Zo’n curieuze opzet kan faliekant mislukken, maar toen ik begon met lezen zat ik binnen een paar pagina’s helemaal in het verhaal. Ik identificeerde mij als het ware met de kogel. Het verhaal speelt in Amerika. De kogel ligt met andere kogels in een la van een nachtkastje in de slaapkamer van een ouder echtpaar. Naast de kogels ligt Henry, een ouderwetse revolver. Af en toe wordt hij uit de la gehaald, maar vertelt daar na terugkomst nooit iets over. De kogel verlangt naar de buitenwereld, het licht. Hij weet dat zijn bestaan kort is. Hij zal ooit geladen worden en afgevuurd: op een voorwerp of op een persoon die door zijn toedoen gedood kan worden.
Driessen beschrijft de belevenissen van de kogel. De vrouw van het echtpaar bedriegt de man, maar het pakt anders uit dan je verwacht. Later wordt de revolver met kogels gestolen door een crimineel en na een afrekening wordt het wapen gedumpt in een struik. Lange tijd gebeurt er niets en via wat omzwervingen komt de geladen revolver terecht in het huis van een vertaler Nederlands. Het ligt in de boekenkast achter een paar boeken van Melville. De vertaler krijgt bezoek van zijn auteur uit Nederland, Michael. Hij is een wonderlijke man en in tegenstelling tot de brave vertaler een wildebras en alcoholist. Als lezer kun je in deze figuur natuurlijk de schrijver zelf herkennen, maar het blijft fictie.
Het mooie van de schrijfstijl van Driessen is dat je soms geen idee hebt waar het verhaal heen gaat. Veel wendingen waren onverwachts, maar goed gekozen. En dat je de wereld door de ogen van een kogel beziet is absoluut geen belemmering om geboeid te blijven lezen. Als bonus zit er een gat in het boek waar de kogel doorheen geschoten is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten