In de
Boekenweek is er naast een Boekenweekgeschenk altijd een Boekenweekessay. Dit
essay moet aansluiten bij het thema. Dit jaar is dit natuur. Jan Terlouw is een
logische keuze. Hij zet zich in voor duurzaamheid en is een bekende en geliefde
Nederlander. Helaas is het boekje geen essay. Er wordt nauwelijks iets in
betoogd. En wat erin staat is voor iedereen die de krant weleens leest bekende
kost.
Terlouw
vertelt ons eerst in simpele bewoordingen de basisprincipes van evolutie en
biologie. Daarbij ontbreekt het volledig aan interessante feitjes. Wel noemt
hoe oud de aarde is, hoeveel mensen er op wonen, enzovoorts. Zijn conclusie
hierbij is dat we de aarde hebben uitgeput. Terlouw beweert vooral veel algemeenheden.
Er staan veel zinnen in het boekje als: we vissen de oceanen leeg, in de wereld
van vandaag woeden oorlogen, politici beseffen dat we de aarde aan het
overvragen zijn, wetenschappers schrijven er artikelen over. Zelden noemt hij
namen of maakt hij zich ergens boos over.
De
uitputting is geen technisch probleem, ook geen groot economisch probleem, maar
vooral een politiek probleem. Hoe we dit probleem zouden kunnen aanpakken, dat
lezen we niet in het essay. Wel dat Jan Terlouw hoop heeft dat het anders kan.
Hij komt tot het volgende advies: “Om te beginnen zouden politici zich grondig
kunnen verdiepen in wat er aan de hand is…” We danken Jan Terlouw voor dit mooie
inzicht.
De enige
boeiende passage in het boekje is wanneer Terlouw persoonlijk wordt en vertelt
over zijn kippen en eenden. Hij had beter hier een heel verhaal over kunnen
schrijven.
2 opmerkingen:
Dank voor de bespreking, ik zag het vandaag liggen, twijfelde en heb het niet gekocht. Dat leek mij een juiste ingeving :)
Gisteren zag ik Terlouw op televisie. Daar vond ik hem veel sterker zijn standpunt naar voren brengen dan hoe hij dit doet in dit boekje.
Een reactie posten