maandag 6 juni 2016

Bertram Koeleman – De huisvriend


Na het lezen van Koelemans prachtige verhalenbundel Engels voor leugens moest ik ook zijn roman uit 2013 hebben. Zijn korte verhalen zijn vaak absurd en wreed, De huisvriend is een wat ander boek. Het verhaal speelt zich voornamelijk af in een afgelegen buitenhuis in de Amerikaanse staat Maine. Jonas Balsam is al twintig jaar beheerder van het grote huis maar hij is niet de enige bewoner.

Het landgoed Storm Lake is eigendom van Benjamin Krendler. De man leeft zoveel mogelijk teruggetrokken. Hij kiest ervoor niemand te zien. De enige die, naast Jonas, weet heeft van zijn bestaan is de huisvriend, een geleerde man die aan huis komt om Benjamin in het geheim college te geven.

Wanneer de huisvriend overlijdt, gaat Jonas op zoek naar een opvolger. Meestal wordt na zo’n gebeurtenis een nieuwe huisvriend gevonden, een man zonder familie en met weinig sociale contacten, waarna het oude patroon snel wordt hersteld. Maar de aanstelling van  Robert Fineman is het begin van het einde van hun vredige bestaan. De nieuwe huisvriend is nieuwsgierig en daagt Jonas telkens uit. Zonder details te verklappen kan ik zeggen dat het niet goed afloopt. Er vallen doden.

Halverwege het boek denkt Jonas in een apart hoofdstuk terug aan de tijd dat hij Benjamin leerde kennen, in hun studententijd. Benjamin leefde toen ook al teruggetrokken. Je begrijpt meer van hun voorgeschiedenis. En het opduiken van een vreemde figuur later in het verhaal wordt verklaarbaar. De huisvriend is geen echte thriller, maar door de spannende elementen blijf je voortdurend geboeid doorlezen. Het verhaal is geheel vanuit het perspectief van Jonas geschreven. De spanning zit er vooral in dat hij probeert de verstoorde orde recht te zetten en hij hiervoor alle middelen aanwendt die hij nodig acht, ten koste van alles.

Mooi is ook dat hij de plannen die hij smeedt om een probleem uit de weg te ruimen niet eerst met de lezer deelt. Pas bij de uitvoering begrijp je zijn eerdere gedrag. De huisvriend is vooral een spannend boek, met hier en daar een absurd element. En het is gewoon goed geschreven. Ik ben liefhebber van Koelemans werk en kijk erg uit naar zijn volgende boek. 

Geen opmerkingen: