Nog even en
ik heb alle bundels met zkv’s van A.L. Snijders gelezen, ruim voor het begin
van de campagne Nederland Leest in november, waarin het korte verhaal centraal
staat.
In deze
bundel met verhalen uit 2010 en 2011 gaat het net zo toe als in zijn andere
bundels: persoonlijke ontmoetingen, gedachten op basis van een enkel woord of
een mooie zin en veel citaten van
schrijvers. De taal staat voorop in zijn werk.
A.L.
Snijders schrijft regelmatig over publieke optredens. Hij heeft geen bezwaar
tegen een reis van uren voor een radio-optreden van enkele minuten. En tegen
interviews zegt hij zelden nee.
Hij werd
eenmaal geïnterviewd door het optimistische, zingevende blad Happinez. Het thema van het gesprek was
geloof, hoop en liefde. Om in de stijl van de schrijver te blijven citeer ik
hier een stuk uit het interview.
“Waarop hoopt u?
Het leven is zinloos en daar ben ik
blij om. Ik ben zeikerig gelukkig omdát er geen hemel en geen God bestaan, maar
wel (wijst om zich heen) dit hier. En dat is zo veel, daar kun je een leven
lang van genieten zonder dat je hoeft te hopen op nóg
meer. Dat betekent overigens niet dat ik niet ontroerd kan raken wanneer ik
idealistische mensen bezig zie of hoor. Zoals bijvoorbeeld op dat plein in
Cairo. Ik geloof er geen bal van dat het daar allemaal goed zal komen, maar ik
vind het wel fantastisch dat het gebeurt. Terwijl ik dus echt helemaal niets op
heb met idealisme, met hoop als agendapunt, omdat ik altijd de worm zie die er
in zit.”
Het lelijke
‘zoals bijvoorbeeld’ komt uit de pen van de redacteur. A.L. Snijders zal zoiets
niet opschrijven. Het interview werd geweigerd vanwege zijn ironie. “Een goede
reden. Beter dan belediging, ongeduld, afgunst, jaloezie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten