Na het lezen van De Nacht ging ik op zoek naar meer werk
van Merijn de Boer. Deze verhalenbundel komt uit 2011 en bevat vier verhalen:
twee korte en twee langere. De term nestvlieders komt uit de biologie en slaat op soorten waarbij de jongen snel op eigen benen kunnen staan. Hier tegenover staan nestblijvers die niet zelfstandig weg kunnen en enige tijd volledig afhankelijk blijven van hun ouders.
De titel is goed gekozen en cynisch bedoeld. De
hoofdpersonen in alle vier de verhalen zijn weliswaar het nest uitgevlogen,
maar het lukt hen niet echt om op eigen benen te staan. Balthasar Tak is een smerige jongen die schijnbaar zonder
enige reden een verre vakantie heeft geboekt. Hij verlaat zijn veilige kamer en
zijn vriendenkring. Na een romance onderweg, die uiteraard niet bevredigend
voor hem verloopt, komt hij aan op een eiland, waar hij tuinman wordt.
De Boer beschrijft de jongen keer op keer in al zijn
vunzigheid. De schimmelplekken op zijn ongewassen lijf, zijn lange tijd niet
verschoonde kleding, een kotspartij, alles wordt even smerig als De Boer er over uitweidt. Je moet
ervan houden! Het verhaal eindigt in volkomen verdierlijking.
Even slecht loopt het af met de succesvolle olympisch
kampioen Prince. Alles gaat hem goed af: studie, vrienden, werk. Maar na zijn verhuizing
naar Parijs raakt hij het zicht op de werkelijkheid wat kwijt. De ondergang,
gezien door de ogen van een jeugdvriendin, is prachtig en vol spanning beschreven.
Het laatste verhaal heet ‘Kraaien in de schoorsteen’ en heeft
een meer gevoelige toon dan de andere verhalen. De hoofdpersoon keert een dag
terug naar zijn ouderlijk huis. Zijn moeder woont afgelegen en kan nauwelijks
voor zichzelf zorgen. Hij helpt haar, maar is in zijn hoofd vooral bezig met
zijn overleden kat, waar hij zulke mooie herinneringen aan heeft.
Ook in dit verhaal kan De Boer het niet laten vunzige
details plastisch te beschrijven, zoals beschimmelde etenswaren en kattenpoep.
Het einde van het verhaal is tragisch en bevestigt de lijn in alle verhalen dat
deze nestvlieder het leven alleen moeilijk aan kan. Met dit debuut heeft Merijn de Boer bewezen dat hij schrijven
kan. De roman De Nacht is een subtielere voortzetting van de thema’s uit
deze bundel. Ik kijk erg uit naar zijn nieuwe werk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten