Na het verschijnen van ‘Alleen maar nette mensen’ en na de
massale media-aandacht die dit boek kreeg was ik Robert Vuijsje een beetje
vergeten. Beste vriend is zijn tweede boek na dit succesboek.
Sam Green is een bekende Nederlander. Waar hij precies
beroemd door is geworden, is vaag. Waarschijnlijk heeft hij ooit een bestseller
geschreven. Nu is hij vooral bezig om beroemd te zijn en gezien worden. Hij treedt op in televisieshows en leent zich
voor lullige spelletjes. Hij is dol op goodiebags, dure kleding en hij kijkt de
hele dag op zijn telefoon. Hij heeft ook nog een vrouw Venus en een zoontje dat
ook Sam heet.
Met zijn Surinaamse vrouw heeft hij altijd ruzie. Aan zijn
zoon schenkt hij veel te weinig aandacht. De enkele echte vrienden die hij
heeft, verwaarloost hij. Sam heeft wel Rocky.
Dit is zijn coach, een engerd van een vent, die verklaart zijn beste vriend te
zijn. De ultieme droom van Sam is een eigen tijdschrift: de SAM. Kortom, Sam is
een onbenullige klootzak.
In het tweede deel van de roman gaat daarom zijn vrouw bij
hem weg. Nu mist Sam opeens zijn zoon en in deel drie neemt hij een radicaal
besluit. De titel slaat op de zgn. brieven die Sam schrijft en waarin hij regelmatig
zijn gemoedstoestand uiteenzet. Verder blikt hij in andere stukje terug op zijn
leven en beschrijft hij zijn vader en de jeugd die hij zelf heeft gehad.
Het geheel is een wat slappe roman die je in twee uur
uitleest. De blik in de lege amusementswereld is een beetje te langdradig. De
wending in het laatste deel is wel verrassend, maar niet echt boeiend. En tot
slot valt er veel minder te lachen dan in zijn succesroman ‘Alleen maar nette
mensen’.
Toch vind ik Robert Vuijsje een guitige man, die volgens mij
tot meer in staat is dan dit fletse werk. Ik herinner mij nog de dikke zweterige
hand die ik ooit van hem kreeg tijdens een lezersfeest. Ik dacht toen: dit kan
een schrijver worden van het betere vieze boek. Helaas voldoet hij nog niet aan
deze verwachting.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten