Zaterdag 8
oktober vond in Rotterdam de tweede editie van Woordnacht plaats. Het festival
kende veertien podia in de stad en werd goed bezocht. Inzet van Woordnacht is om
niet alleen een hoop schrijvers en literatuurliefhebbers samen te brengen, maar
ook om aan te zetten tot opinievorming en debat.
Kristien
Hemmerechts mocht het festival openen met de eerste Blamanlezing onder de titel
‘Hoe creatief schrijven de wereld kan redden’. Zij begint haar verhaal met
voorbeelden uit haar werk als docente creatief schrijven. Wat zij hier geleerd
heeft is dat je opdrachten moet geven, geen vrije oefeningen. “Af en toe las ik
ze in om hun wat speelruimte te geven en omdat ik vrees hen te betuttelen, maar
de meesten houden niet van die vrijheid en weten ook niet meteen wat ermee aan
te vangen.”
Een van de
opdrachten die Hemmerechts geeft is observeren: ga ergens heen waar veel mensen
zijn en geef in woorden weer wat je ziet en hoort. Dit blijkt voor sommige
mensen lastig. Cursisten willen graag hun eigen gevoel of hun fantasie in een
verhaal kwijt. “Soms ben ik bang dat mensen eigenlijk helemaal niet kijken of
luisteren. Ze zijn in beslag genomen door hun ‘gevoel’." Ze zitten vaak
opgesloten in clichés en vooroordelen.
Deze overwaardering
van het gevoel staat ook een andere opdracht in de weg, namelijk je in een
verhaal verplaatsen in de ander. Voor sommigen is dit echt een stap te ver.
Maar stel je voor dat je jihadisten een cursus creatief schrijven zou opleggen
en dat zij gedwongen worden zich in een ander te verplaatsen. Volgens Hemmerechts
zou dit meer effect hebben dan opsluiting.
De vraag of schrijvers geëngageerd moeten zijn
ontkent Hemmerecht. “Nee. Literatuur moet krachtig en sterk zijn, en een
noodzaak bezitten.” En zo is het ook. Hier zijn geen strakke regels voor te
geven, hoe dit precies moet. Iedere schrijver doet dit op zijn eigen manier.
Literatuur is niet bedoeld om een boodschap over te brengen. “Voor boodschappen
moet je in de supermarkt zijn, niet in de boekhandel.”
Zelf heeft
Hemmerechts zich nooit als geëngageerd schrijfster beschouwd. Zij vindt dat je
niet zomaar een actueel onderwerp moet oppakken, omdat het maatschappelijk
relevant of interessant is. Maar wanneer je over een actueel onderwerp zoals
vluchtelingen wilt schrijven, verdiep je dan echt in hun situatie. Een
schrijver moet een goede observator zijn. Tijdens cursussen creatief schrijven
is dit het belangrijkste wat de leerling moet leren.
1 opmerking:
Hemmerechts aanbevelingen zijn in al hun eenvoud schitterend. De fantasie, niet het ego staan in de beoefening van de literatuur voorop.
Zullen wij door creatief te schrijven overleven? Wijs dit idee niet te snel af. De verbeeldingskracht die in verhalen, romans, gedichten en toneel huist, komt ons vast te stade bij 'het redden van de wereld'. Althans, het kost mij weinig moeite me dit voor te stellen, daar andere methoden en oplossingen blijkbaar tekortschieten.
Een reactie posten