De allestafel is het romandebuut van Thomas Heerma van Voss uit 2009. Deze tweede, herziene
druk is uit 2015. In de korte roman vertelt hij het verhaal van de would-be
schrijver Mark Oldinga. Mark transformeert van een in zichzelf gekeerde
ellendige nietsnut tot een gevaarlijke gek.
Hij
beschrijft Mark van buitenaf: niet vanuit de eerste persoon, maar je zit wel
als lezer midden in de wereld van deze gek. Leuk is dat je alle duidelijke aanwijzingen
uit zijn omgeving dat er wat mis is, meekrijgt; tegelijkertijd zie je dat Mark
deze signalen negeert of juist omkeert. Uiteindelijk mondt dit uit in zijn
verklaring dat hij niet gek is, maar alle andere mensen om hem heen het zijn.
In het
eerste deel ‘De verjaardag’ denk je nog dat het meevalt. Mark is gewoon een wat
eigenwijze, autistische jongen. Over het vieren van zijn verjaardag moet hij
lang nadenken. In plaats van zijn vriendin Yvonne te zeggen wat hij hebben wil,
maakt hij een verlanglijstje. Het uitnodigen van vrienden vergt hem ook enige
inspanning. Hij heeft nauwelijks nog contact met zijn vrienden. “En om nou
alleen Maarten uit te nodigen, dat is zo treurig…” Het wordt nog treuriger
wanneer alleen zijn vader komt. Mark is even weg om taartjes te kopen, maar
blijft urenlang over straat zwerven. Bij terugkomst luistert hij aan de deur
het gesprek tussen Yvonne en zijn vader af.
De mislukte
verjaardag zet hem aan zijn leven radicaal te veranderen. Hij maakt een lijstje
met goede voornemens, zoals: interesse tonen in Yvonnes werk en een roman
schrijven. Hij voelt zich meteen buitengewoon energiek hierover. De lezer ziet
hem afdwalen van de werkelijkheid. Zijn zwerftochten, onder andere naar
cafetaria ‘Le Sud’, waar hij enkele magnums eet, leiden langzaam naar waanzin
en misselijkheid.
“In de
winkelruiten ziet hij vlak onder de kolossale tekst ‘Dagelijks verse kroketten’
een weerspiegeling van zichzelf. In zijn eentje, zittend midden op een
uitgestorven plein, met een plas braaksel aan zijn voeten. Hij staart zichzelf
langdurig aan en beseft dan dat dit niet is wat hij zich van deze feestdag had
voorgesteld."
Hij raakt
niet meteen helemaal van het pad af. De gekte wordt door de schrijver
gedoseerd. Yvonne verdraagt Mark eerst nog. Zij is geneigd hem nog een kans te
geven, maar pakt uiteindelijk haar koffers. De allestafel staat voor de tafel
in hun huis waarop zij alles doen. Het is een mooie titel, maar de tafel speelt
in het verhaal slechts een kleine rol.
Thomas
Heerma van Voss heeft in dit debuut vooral zijn compacte en licht ironische
schrijfstijl laten zien. De roman is kort en kent weinig gelaagdheid. Dat is niet
nodig, want - zoals op de achterflap staat geschreven – de auteur bouwt zonder
literaire kunstgrepen de roman op. Dat is hem goed gelukt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten