In Polen is Paweł Huelle een redelijk bekende schrijver
en journalist. Er zijn twee boeken van hem in het Nederlands vertaald. In het
Engels en Duits is er veel meer beschikbaar. Dit mooi vormgegeven boekje is een
vertaling (door Karol Lesman) van een verhaal uit een bundel uit 1991.
Het verhaal ‘De tafel’ is licht absurd. Het wordt verteld
vanuit een kind, waarvan de vader en moeder geregeld ruzie maken om een ronde
tafel. De tafel is in 1947 gekocht van de Duitse meneer Polaske, voordat deze
naar Duitsland vertrok. Het is volgens de moeder daarom een Duitse tafel. Zij
wordt regelmatig misselijk bij de gedachte dat er een lid van de Gestapo aan heeft
zitten eten. Vader schreeuwt daarop dan: “En de Sovjets?!” Zo maken zij
dagelijks ruzie over wie het Poolse volk meer leed heeft berokkend: de Duitsers
of de Russen?
Dit gaat door totdat de tafel een keer wankelt en het blokje
onder de iets kortere poot wegschiet. Vader besluit de tafelpoten op maat te
zagen, maar zaagt stukje bij beetje de poten er helemaal af.
In deel twee gaat vader op zoek naar een nieuwe tafel. Helaas worden er volgens plan geen ronde tafels meer gemaakt. Na een lange zoektocht vindt vader een timmerman op het platteland die op bestelling een ronde tafel kan leveren. Vader kan het goed vinden met meneer Kaspar. Zij drinken, slachten een varkentje en de tijd wordt vergeten, zodat er overnacht moet worden bij de timmerman.
Uiteindelijk komt alles goed. Meneer Polaske komt onverwachts
langs, maar merkt de nieuwe tafel niet eens op. ”De Wisla stroomde in de
Baltische Zee. De vrouw nam de zwarte hoed mee. De mennonieten gingen
regelrecht naar de hemel. Meneer Polaske verkocht zijn tafel en meneer Kaspar
maakte een nieuwe.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten