zondag 3 april 2016

Jules Deelder – Het stenen tijdperk


Ik koop graag kleine, mooi vormgegeven boekjes van mijn favoriete schrijvers uit Rotterdam, zoals Bob den Uyl en Vaandrager. De Rotterdamse uitgeverij Bébert was in de jaren tachtig gespecialiseerd in bibliofiele uitgaven: goed papier, uitstekende vormgeving en kleine oplagen.

De uitgeverij, later galerie, bracht ook kunstenaars en schrijvers samen. De publicaties / kunstwerken werden steeds mooier, totdat de zaak failliet ging in 1990. Veel van deze Bébert-uitgaven zijn nu zeer zeldzaam of onbetaalbaar voor de gewone boekenliefhebber.

‘Het stenen tijdperk’ van Jules Deelder heeft een (voor Bébert begrippen) massale oplage van 650 exemplaren en was dus goed betaalbaar. Het verscheen op 18 november 1988 bij de uitreiking van de Anna Blamanprijs aan Deelder. Het verhaal is ook opgenomen in ‘Drukke dagen’ uit datzelfde jaar.

De eerste zin van het verhaal: “Tuurlijk heb ik de Stones gezien. Eerder dan wie ook.” Deelder vertelt over het stenen tijdperk. Hij knipte zijn lange haar, terwijl anderen het juist lieten groeien. Zijn Stones-platen gingen voor 1970 de deur uit: ’zonder Jones geen Stones. En hij ging niet naar Parijs, maar naar Londen.

Daar verbleef hij in een goedkoop pension, Jongeren moesten op tijd binnen zijn, geen drank, drugs of vrouwen. Maar de eigenaar kwam wel met vrijkaarten aanzetten voor een BBC-uitzending, waar toevallig ook de Stones zouden optreden. Deelder griste de kaarten uit zijn handen.

Het orkest speelde onder leiding van een gepensioneerde orkestleider, die de show eindeloos rekte. Op commando volgde applaus. Toen Deelder het niet meer verwachten waren zij er: “Wadies en gentlemen … The WOOOOOOOLINNN STOOOOOONZAAAAHHH!!!!”

Toen zag hij pas dat de invalide die naast hem zat niet de enige was. “Of alle rust- en verpleegtehuizen uit de wijde omgeving waren leeggelopen! Een apocalyptisch visioen!”


Een prachtig verhaal van Deelder in een fraaie uitgave. APPLAUS!

Geen opmerkingen: