Eerder las ik met plezier Moeders van anderen, het debuut van Mirthe van Doornik uit 2018. Haar tweede roman kwam dit jaar uit. Een tafel bij het raam is een tragi-komische vertelling over de ondergang van een restaurant en de neergang van de chefkok genaamd Alp. Het is een gevat en verrassend boek, met als enige irritatiepunt de naam van de kok, het restaurant ligt namelijk op een heuvel.
De eigenaar van de zaak is de heer Slootjes, die ter nagedachtenis aan zijn ouders het restaurant behouden wil. Hij duikt af en toe in de zaak op, is joviaal maar luistert nooit naar de wensen van zijn kok. Het restaurant heeft naast de kok een jongen voor in de bediening en een keukenhulpje, beiden niet erg professioneel. Alp wil daarentegen de gerechten zo perfect mogelijk op tafel krijgen. Hij heeft een hekel aan zijn gasten, die zijn gerechten niet weten te waarderen en onzinnige wensen hebben zoals het afsnijden van een vissenkop of het opdienen van de saus in een apart kommetje in plaats van over het gerecht. Af en toe komt hij zijn keuken uit om gasten terecht te wijzen, vooral mensen met kinderen of honden moeten het ontgelden. Wanneer hij ziet dat iemand zijn eigen wijnglazen heeft meegenomen schiet hij weer eens uit zijn slof.
Zijn ergernissen komen voort uit gedrevenheid en kennis van het vak. “Wie kookt, doet moeite, en wie moeite doet, toont liefde. Gasten mogen wat zorgvuldiger omgaan met die liefde…” Het restaurant krijgt door zijn eigengereidheid op den duur een slechte naam. Slootjes probeert hem te overtuigen wat meer mee te buigen. “Jezelf schikken naar de complexiteit van de ander.” Later in het verhaal gaat hij op zoek naar het meest gewaardeerde restaurant in het stadje. Hij kijkt naar binnen door de ramen van een Grieks restaurant en ziet gezellige mensen aan tafeltje zitten. Hij ziet ook de meest ranzige kok die hij ook gezien heeft. Hij raakt wederom gedesillusioneerd. Heel mooi weet Van Doornik de eenzaamheid van de vakbekwame kok te treffen. Niemand in zijn omgeving lijkt hem te begrijpen.
Naast de kok bevat Een tafel bij het raam een aantal interessante personages en veel geestige details. Het hulpje is bijvoorbeeld vegetariër en weigert soms het vlees op te dienen. Hij neemt op een dag een schildpad mee die in winterslaap is. Hij wil het beest bewaren in de vriezer. Alp is natuurlijk tegen, maar staat het uiteindelijk toch toe. Sowieso stikt het van de dieren in deze roman, niet alleen dode dieren op de borden van de gasten. In een vijver onderaan de heuvel zwemt één karper, het terras wordt op een gegeven moment door een bijenzwerm bezocht, in de keuken duikt een muisje op, enzovoorts.
De vader van Alp is bezeten van het weer. Hij belt zijn zoon direct op wanneer er weer eens een warmterecord is verbroken. Hij is een gepensioneerde beddenverkoper, die zijn waar wist te slijten door zelf in de winkel te laten zien hoe heerlijk je kon slapen op zijn bedden. Slootjes is ook een vreemde figuur. Terwijl het restaurant steeds slechter loopt neemt hij Alp mee op een reis naar Frankrijk. Hij terroriseert hem en verplicht hem iedere dag heerlijk voor hem te koken. Na afloop keert Alp gewoon terug naar zijn plek in de keuken en Slootjes laat even niets meer van zich horen. Al deze - soms merkwaardige - gebeurtenissen worden in een vlot tempo verteld, het verhaal hapert nergens, Een tafel bij het raam is een heerlijk boek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten