De maand
november nadert: de maand van Nederland Leest en van A.L. Snijders. Hij heeft
een verzamelbundel met korte verhalen
samengesteld voor deze landelijke actie. Vanaf 1 november is het boek gratis
verkrijgbaar voor bibliotheekleden.
‘De
libelleman’ is zijn meest recente boek. Er staan 160 zkv’s (zeer korte
verhalen) in uit de periode 2013-2014. Na het lezen van inmiddels honderden van
deze zkv’s ben ik volledig vertrouwd met zijn stijl. A.L. Snijders verveelt mij
niet.
Teruggetrokken
op het Overijsselse platteland schrijft hij over zijn directe omgeving. Maar
hij reist ook het hele land af om voor te lezen. Hij is soms uren onderweg voor
een optreden van 10 minuten. Bij een groot festival leest hij voor in een
enorme tent. De helft van het publiek loopt weg. Achteraf hoort hij dat hij
onverstaanbaar was.
Hoe ouder
je wordt, hoe meer je schrijft over vroeger. Het verhaal ‘Banaan’ begint zo:
“Toen ons land nog iets slordiger was en dus iets leefbaarder, stonden er aan
de achterkant van de maatschappij tonnen met weggegooid voedsel.” De schrijver
putte hieruit om aan zijn varkens te voeren. Later werd deze voedselbron
verboden door de autoriteiten. Jammer, de varkens vonden het heerlijk,
slobberden achter elkaar alles op. De banaan echter duwt het varken open tot de
zijkant scheurt. A.L. Snijders besluit zijn stukje met: “Als ik ooit, wat God
verhoedde, in een verzorgingshuis terechtkom, zal dat mijn glorie zijn, dat ik
als enige van de mummelaars weet hoe een
varken een banaan eet.” Een mooi verhaal.
Prachtig is
ook het verhaal ‘Het toeval’, waarin hij mijmert over het juiste tijdstip om zijn
tractor van antivries te voorzien. Veel mensen denken dat dit afhangt van eigen
inzet, hij niet. Van de antivries stapt hij vlot over naar de oorlogen in
Joegoslavië. Zij hadden het ongeluk niet gekozen. En hij besluit met: “Als
iemand mij nu in de winter door het bos ziet rijden op mijn tractor, kan hij
denken: hij heeft er op tijd antivries in gedaan, hij heeft geluk gehad.”
Mijmeren
doet AL. Snijders vaker. Als hij in Amsterdam over de Churchilllaan rijdt denkt
hij hoe deze straat vroeger heette. “Ik kon er niet aan wennen, ik dacht dat
namen voor eeuwig waren. Pas veel later begreep ik dat niets voor eeuwig is,
dat noemen ze volwassenheid.”
‘De
libelleman is kortom een boek voor de echter liefhebber van A.L. Snijders. In
de maand november ontkom je niet aan hem, zeker als je de bibliotheek bezoekt.
Op 26 oktober 2014 las hij voor in de bibliotheek van Schiedam, “waar ze nog
stonden, de boeken waarvan de nieuwe-tijd-profeten voorspellen dat ze op hun
laatste benen lopen.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten