Emil Cioran - Geboren zijn is ongemak

De hele filosofie van Emil Cioran is samengevat in deze pakkende titel: geboren zijn is ongemak. In al zijn aforismen lees je dat het leven een misverstand is. En het menselijk leven is een compleet gedrocht, een afwijking.  Het leed begint op de dag dat we geboren worden.

Geboren werd Cioran in Roemenië. In 1937 verhuisde hij naar Parijs en woonde hier tot aan zijn dood in 1995. Hij was geen allemansvriend. Hij leed zijn hele leven aan slapeloosheid en schreef vooral ’s nachts. Zijn geschriften werden in kleine kring gewaardeerd, maar veel lezers had hij niet. Zijn moeder vond dat hij schandalige boeken schreef. Hij had moeten wachten met uitgeven tot na haar dood.

Zijn aforismen vormen zijn beste werk. De enige filosoof waarmee ik verwantschap zie is Schopenhauer. Het boek ‘Geboren zijn is ongemak’ is niet eenvoudig te vinden op de tweedehandsmarkt. Ik had geluk en betaalde slechts iets meer dan de nieuwprijs. Er is een wetmatigheid: hoe slechter het gaat met de wereld, hoe hoger de prijs van dit boek. In deze tijd krijg je het normaal gesproken niet voor onder de 50 euro.

Een aforismeboek kun je het beste citeren:

Ik zou vrij willen zijn, mateloos vrij. Vrij als een doodgeborene.

Mijn eerste reactie is altijd daadkrachtig; mijn tweede slap. Dat wat ‘wijsheid’ genoemd wordt is eigenlijk niets dan een eeuwig ‘bij nader inzien’, dat wil zeggen een niet-handelen als eerste opwelling.

Als men zichzelf met de ogen van een ander zou kunnen zien, men zou onmiddellijk van de aardbodem verdwijnen.

Men verdiept zich, naarmate men ouder wordt, steeds meer in zijn eigen verleden, en steeds minder in de ‘problemen’, omdat het ongetwijfeld makkelijker is je met herinneringen dan met ideeën bezig te houden.

Medelijden is een bizarre luxe die alleen door het laaghartigste en wreedste schepsel uitgevonden kon worden uit een behoefte zichzelf te kastijden, uit wreedheid dus weer.

‘Veroordeel niemand, voordat je je in zijn situaties hebt verplaatst.’ Dit oude gezegde maakt ieder oordeel onmogelijk, want wij veroordelen iemand juist alleen, omdat wij ons niet in zijn situatie kunnen verplaatsen.

Al wat leeft maakt lawaai. - Wat een pleidooi voor het rijk der mineralen!

Mijn visie op de toekomst is zo exact dat ik, als ik kinderen had, ze terstond zou wurgen.

Voor de Apocalyps wil ik desnoods wel uit mijn stoel komen, maar voor een revolutie…

De ergste wandaden worden uit geestdrift begaan, een morbide toestand waaraan bijna alle algemene en individuele ellende te wijten is.

Wanneer je zo gek bent geweest om iemand een geheim toe te vertrouwen, dan is er maar één manier om ervoor te zorgen dat hij het bewaart; je vermoordt hem ter plekke.

Je maakt keuzen en je neemt besluiten zolang je je tot de buitenkant van de dingen beperkt; zodra je je in de dingen verdiept, kun je niet meer kiezen en beslissen; je kunt dan alleen maar terugverlangen naar de oppervlakkigheid…

Soms zou je een kannibaal willen zijn; niet vanwege het genoegen deze of gene met huid en haar te verslinden, maar meer om hem uit te kunnen kotsen.

Wanneer komt de mens die ons van alle mensen zal weten te verlossen.

Nieuwsgierigheid naar de verschillende stadia van je aftakeling is de enige goede reden om oud te worden.

Angst voor de toekomst is altijd geënt op het verlangen die angst te voelen.