Over het
Boekenweekgeschenk wordt vaak gezeurd. Twee voorbeelden. De opgelegde omvang is
te beperkt. Dat is onzin. Als je kunt schrijven, kun je ook met minder woorden
een goed verhaal vertellen. En, het boek wordt bijna altijd geschreven door een
man. Dat klopt, en dat moet veranderen. Er is voldoende talent om het de komende
tien jaar door vrouwelijke auteurs te laten schrijven.
Koch is een
echte man en zijn hoofdpersonen zijn bijna altijd mannen. In ‘Makkelijk leven’
heet hij Tom Sanders. Hij schrijft zelfhulpboeken, is hierin succesvol en heeft
zojuist een zwarte jaguar gekocht. Tom is getrouwd en heeft twee kinderen.
Stefan is zijn lieveling. Met schoondochter Hanna heeft hij minder op.
Tijdens een
feestje staat zij voor de deur. Tom doet open en ziet het toegetakelde gezicht
van Hanna. Hij vertelt niets aan zijn vrouw en beloofd Hanna om met zijn zoon
te praten. Hij kiest niet voor een rechtstreekse benadering, maar volgt zijn
eigen levenslessen: niet schuldig voelen en afwachten tot een probleem
overwaait.
Het is een
prima uitgangspunt voor een mooi verhaal met morele dilemma’s. Dit heeft Koch vaker
gedaan. Het best is hij erin geslaagd met ‘Het Diner’. Zoals in veel van Kochs
boeken is de hoofdpersoon Tom een beetje een klootzak. Hij is zelfverzekerd en
heeft een duidelijk mening over andere mensen.
“Slechts
een klein deel van de mensheid zet alles op alles om zichzelf maximaal te
verwezenlijken… Zij nemen geen genoegen met een vaste baan; voor deze categorie
is een vaste baan het voorportaal van de hel. Het leven is te kort om van negen
tot vijf door het raam van een kantoorgebouw naar buiten te staren.” Tom rekent
zichzelf natuurlijk tot deze categorie mensen. Hij heeft een goed huwelijk. Hij
en zijn vrouw begrijpen elkaar volledig en laten elkaar ook vrij.
Enkele weken
na het bezoek van Hanna spreekt hij met haar af. Zij blijkt minder afstotelijk
dan hij eerst dacht. Aan zijn vrouw vertelt hij niet van zijn ontmoetingen met
haar. Dat kan later altijd nog. Met zijn zoon praten stelt hij, geheel in lijn
met zijn filosofie, ook uit. Wanneer hij onverwacht Stefan tegen het lijf loopt
gaat hij een biertje met hem drinken en vertelt hij hem enthousiast over zijn
nieuwe boek.
Het
klootzakkerige van Tom krijgt langzaamaan iets zieligs. De man van de
zelfhulpboeken weet zich niet te redden uit deze situatie. Naar het einde toe
gaat het verhaal in een stroomversnelling. Kwam Herman Koch niet uit met het
aantal pagina’s? Al met al is ‘Makkelijk leven’ een aardig boek met een
prachtige blauwe omslag. Reken niet op een gelukkige afloop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten