dinsdag 26 juli 2022

Nicolien Mizee – En knielde voor hem neer


 

Sinds een jaar heb ik mij fanatiek gestort op het werk van Nicolien Mizee. Haar Faxen aan Ger, inmiddels vijf delen, zijn mijn favoriete boeken, maar ook haar romans zijn verrassend. En knielde voor hem neer is uit 2006 en is haar derde roman. Het boek is zo anders dan haar eerste twee boeken dat ik er even aan moest wennen. In de eerdere romans las ik omstandigheden uit haar leven terug zoals je die kent uit de Faxenboeken. In En knielde voor hem neer is vooral de formidabele stijl van Mizee herkenbaar, het bizarre verhaal is fictie.

 

Mischa is geen jongen en geen meisje. Bij zijn geboorte besloten zijn ouders om deze tweeslachtigheid fysiek aan te pakken. Mischa werd een meisje. De behandelingen grepen hem zo aan dat hij nog steeds een ongekende afkeer van ziekenhuizen heeft. Op zijn vijftiende, de operaties waren nog niet afgerond, liep Mischa van huis weg. Hij zwierf tien jaar over straat. Aan het begin van de roman ontmoet hij Rinus. Op het centraal station in Amsterdam stapt Rinus uit de trein en dreigt te vallen. Mischa sleurt hem net op tijd weg van de wielen. Hij redt zijn leven. Rinus is een forse man die meteen een liefde opvat voor ‘dit mooie exemplaar’. Hij vraagt of Mischa een jongen of een meisje is en nodigt hem/haar uit in zijn huis. Rinus heeft een groot huis waar hij de kelderverdieping bewoont. Mischa trekt bij hem in en gaat in een tuinhuis wonen. Tussen de twee ontspint zich een merkwaardige liefde/vriendschap. Rinus is een crimineel die een hoop huizen bezit. Hij is al wat ouder en leeft erg ongezond. Hij smacht naar lichamelijke liefde met Mischa, maar die houdt Rinus op afstand.

 

De gebeurtenissen in de korte roman worden door Mizee in hoog tempo vertelt. Je hebt geen idee waar het verhaal heengaat, dat maakt het spannend. Mischa heeft drie vrienden die alle drie op hun eigen manier uitzonderlijk zijn. Zowel in de verwikkelingen die volgen als in de karakters zit iets absurds, zonder dat Mizee hier te veel de nadruk op legt. Het verhaal gaat over wat er te koop is voor geld, over eenzaamheid, over opoffering en over diversiteit. Het heeft ook een religieuze dimensie. Mischa kun je zien als een engel, een ongrijpbaar persoon die niet oordeelt. Mischa heeft wel degelijk verlangens, die zijn echter niet seksueel. Het gaat om waardering en herkenning, wat Mischa van zijn ouders nooit ontving. 

 

Mizee blijft mij verbazen met haar werk. Ik besluit met een citaat uit deze bijzondere roman. “Mischa wist dat het geen verschil maakte of hij met meneer of mevrouw werd aangesproken. Als mensen eenmaal een besluit over hem genomen hadden, bleven ze erbij. Voordat hij van huis was weggelopen, lang geleden, had hij gewacht op iemand die verrast zou opkijken, nóg een keer zou kijken en hem zou toelachen met een blik van herkenning. In de jaren op straat had hij dat verlangen verloren en gedacht dat hij het sacrament van herkenning zou krijgen toegediend in de seconde tussen leven en dood. En toen had hij Rinus ontmoet.”

Geen opmerkingen: