Thomas Verbogt - Hoe alles moest beginnen

‘Hoe alles moest beginnen’ is een liefdesgeschiedenis tussen Thomas en Licia. Op zesjarige leeftijd leren zij elkaar kennen. Zij zijn tot hun twaalfde jaar onafscheidelijk. In hun latere leven zien zij elkaar enkele keren terug: als twintigers, veertigers en zestigers. Naast een liefdesverhaal is het boek een ontdekkingstocht.

Thomas probeert zijn leven op te pakken na de breuk met Licia, die met haar vader en stiefmoeder naar Italië verhuist. Is geluk mogelijk in een leven zonder Licia? Hoe kan Thomas leven buiten het paradijs? Later verlegt Verbogt de ontdekkingstocht naar onopgehelderde gebeurtenissen in het leven van Thomas en Licia.

Het verhaal wordt vertelt door de ogen van Thomas. Het beeld van Licia als kind is helder. Zij begrijpen elkaar volledig, zonder woorden. De ouders van Thomas vinden hun zoon juist gesloten. “Moest alles duidelijk zijn? Waarom denken we dat we te begrijpen zijn? Mensen denken maar dat ze je van alles kunnen vragen en dat je je best doet op iedere vraag een antwoord te geven of een antwoord te bedenken, wat iets anders is dan een antwoord dat bestaat. De meeste antwoorden bestaan niet.”

De liefde tussen de twee kinderen is onvoorwaardelijk. Maar rond een aantal dramatische gebeurtenissen hangt een stilzwijgen. Thomas was ziek en overleefde zijn ziekte ternauwernood. Licia verloor haar moeder op jonge leeftijd. Het zijn zaken waar niet over gesproken wordt.

Verbogt beschrijft Licia als een droomprinses. Hij herinnert zich haar in kleine momenten, die in zijn latere leven worden uitvergroot en pas betekenis krijgen. Geluksgevoel is voor Licia als een regen van licht. In hun gezamenlijke droomwereld liepen fantasie en werkelijkheid door elkaar. Later, wanneer Thomas haar op eenentwintigjarige leeftijd terugziet, probeert hij deze droomwereld terug te vinden. Er is nu zoveel dat hij niet weet van haar. De ontmoeting wordt een mislukking.

Licia worstelt met de schuldvraag. Waar ging het mis? “Ik wist zeker dat je niet aan het doorgaan was met je leven. En dat is onze schuld. De mijne omdat ik je nooit duidelijk maakte dat alles anders was, de jouwe omdat je dat niet geloofd had. Ik dacht ook aan jou, bijna alle jaren. Ik dacht aan onze dagen, ik dacht aan alles wat we in ons hart bewaren.”

Thomas is schrijver geworden en leeft in zijn boeken. Hij zegt niet goed te weten hoe te leven, hoe ergens bij te horen. Hij was zijn hele leven liever afwezig, of bij Licia. “Ik kan beter verzinnen dan leven.”

Hun onbereikbare en/of onmogelijke liefde krijgt later in het boek een extra dimensie. In een volgende ontmoeting is Licia nog geheimzinniger geworden voor hem. Het lijkt of zij een dubbelleven leidt, maar Thomas kan er zijn vinger niet opleggen. In dit perspectief krijgt hun droomjeugd een andere betekenis.

‘Hoe alles moest beginnen’ is een typisch Verbogt-boek. Het draait om een liefdesgeschiedenis, maar het verhaal biedt veel meer dan dat. Het boek staat vol mooie mijmeringen over leven, schuld, herinnering en verloren jeugd. Bovendien kent het verhaal een spannend einde.