‘Duizend
vaders’ is een vreemd boek over een elfjarig meisje in een afgelegen dorp. Haar
ouders ontvluchtten ooit een oorlogsgebied in Vietnam. Nhung, zoals het meisje
heet, woont alleen met haar gekke moeder. Haar vader is weggelopen. Het dorp Beiahêm
zit vol dreiging. Het meisje zoekt vertrouwen, maar alleen haar rijke fantasie
kan haar redden. Het verhaal zit vol surrealistische gebeurtenissen.
Nhung Dam
vertelt het verhaal door de ogen van het meisje. In het begin van het boek
moest ik wennen aan de stijl. Het taalgebruik is wat kinderachtig. Nhung zoekt
vertrouwen bij de mensen in het dorp. Aan haar moeder heeft zij niks. Zij heeft
huilbuien, gilt de hele dag en belandt in een gesticht. Nhing staat er alleen
voor. Schoolvriendinnen pesten haar, de jongen waarop zij verliefd is krijgt
zij niet en de leraar straft haar vanwege het vertellen van een gefantaseerd
verhaal. Er is volgens hem geen verschil tussen leugen en fantasie. Nhung wordt
tegen het plafond geplakt met tape.
Nhung is
een buitenstaander in het dorp en wordt door bijna iedereen grof behandeld. Een
gekke tante scheldt haar verrot omdat zij de gokschulden van haar ouders niet
kan inlossen. De dokter die zij in paniek belt poeiert haar af en zelfs haar
eigen moeder noemt haar een stuk stront. Het dorp heeft niets van een idyllisch
Fries dorpje. De sfeer is Middeleeuws. Het is er altijd winter en het dorp komt
langzaam onder water te staan. Aan de dijk wonen de hoeren, de Chinezen beheren
de gokhuizen en het plein staat vol patat etende Antillianen. De enige in wie
Nhung vertrouwen heeft is een tam kauwtje, waar zij lange gesprekken mee voert.
Aan het
meer woont een vreemdeling in een boot. Nhung sluit vriendschap met hem. De
vader van een vriendinnetje waarschuwt haar voor deze gevaarlijke
buitenstaander. Hij wil haar beschermen nu haar moeder in het gekkenhuis zit.
Hij wil zelfs het hele afbrokkelende dorp redden door over het dikke ijs te
ontvluchten. Nhung mag met deze volksmenner mee. Het loopt natuurlijk verkeerd
af.
‘Duizend
vaders’ is soms gruwelijk en soms pijnlijk. De fantastische elementen vond ik
niet altijd even sterk. Het is in ieder geval wel een bijzonder debuut.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten